ଜୀବନ

ଜୀବନର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ସତ ମୃତ୍ୟୁ

ସେ ଆସେ ନାହିଁ ସମୁଦ୍ର ଲହଡି ପରି ଗର୍ଜନ କରି

ଅବା ଝଡ ବାତ୍ୟା ର ପବନ ପରି

କେତେବେଳେ କେମିତି କେଜାଣି ଚୁପଚାପ ଆସି ନେଇଯାଏ ଶେଷ ଜୀବନ ଦୀପ ଟିକକ

 କ୍ଷଣିକେ ଦପ୍ କରି ଲିଭିଯାଏ

 ଆଖି ପଲକ ପଡି ଉଠିଲା ବେଳକୁ

 ସବୁ ଶେଷ ହୋଇ ସାରିଥାଏ ।

ସେ ଯିଏ ହେଉନା କାହିଁକି,

ସ୍ବୟଂ ଭଗବାନ ବି ମୃତ୍ୟୁ ଆଗରେ ହାର ମାନିଛନ୍ତି ।

ରାବଣର ଅହଂକାର ଆଉ ମାନ ଗୋବିନ୍ଦର ମାନ ସବୁ ଚୁରମାର୍ ହୋଇଯାଇଛି।

କଂସ ଆଉ ଜରାସନ୍ଧ ବି ଲୀନ ହୋଇଛନ୍ତି ତା ଆଗରେ ସେ କାହାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରେନି

ନା ଭଗବତ୍ ଗୀତାକୁ ନା ଚଉତିଶାକୁ ।