ଜୀବନ ପଥ

ଜୀବନ ପଥଟି କେବେ ସମତଳ

କେବେ ଖାଲ ଖମା ଭରା

ଚାଲିବାକୁ ହେବ ଏ ଜୀବନ ପଥ

ମନେ ଭରି ଏକାଗ୍ରତା ।

ଜୀବନ ନୁହଁଇ ସରଳ ରେଖା ଟେ

ଆଖି ବୁଜି ଚାଲିଯିବା

ଜୀବନ ପଥଟି ଅଙ୍କାବଙ୍କା ପରା

ଦେଖି ପାଦ ପକାଇବା ।

ଜୀବନ ପଥଟି ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି

ଶେଷ ତାର ଜଣା ନାହିଁ

ସେ ପଥରେ ଆମେ ଫୁଲ ଭରିବା ନା

କଣ୍ଟାରେ ଦେବା ସଜାଇ ?

ଜୀବ ସରଜନା କରିଲେ ଇଶ୍ବର

ଭବ ଭୂମିରେ ଛାଡିଲେ

ପଥ ବାଛିବାକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ଵାଧୀନତା

ଆମକୁ ସମର୍ପି ଦେଲେ ।

ଜୀବନ ପଥ ର ସରଜନା ପାଇଁ

ବିବେକ ଆମକୁ ଦେଲେ

ପଥ ପଡ଼ିଥିଲେ ବାଛିବା ପାଇଁ ଯେ

ଚେତନ ବୁଦ୍ଧି ଯେ ଦେଲେ ।

ବୁଦ୍ଧି, ବିବେକର ବ୍ୟବହାର କଥା

ଆମ ଉପରେ ଛାଡ଼ିଲେ

ଚେତନ ଶକତି ଉପଯୋଗୀତାର

ଭାର ଆମ କାଂଧେ ଦେଲେ ।

ବିବେକ ମଣ୍ଡିତ ହେବା କି ନ ହେବା

ସବୁ ଆମର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ

ବୁଦ୍ଧି କେଉଁଠାରେ କେମିତି ଲାଗିବ

ତାହା ଆମର ଦାୟୀତ୍ଵ ।

ଜୀବନ ପଥରେ ଚାଲୁ ଚାଲୁ ଯଦି

ଖାଲ ଖମା ବି ପଡ଼ିବ

ଇଶ୍ଵରଙ୍କ ଦତ୍ତ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସାଥେ ଥିଲେ

ହତାଶା ଉଭେଇ ଯିବ ।

ଜୀବନ ପଥରୁ କଣ୍ଟା କାଢି ଦେଇ

ଫୁଲରେ ଦେବା ସଜାଇ

ଯିଏ ଦେଖି ଦେବ ଆଖି ଲାଖି ଯିବ

ଉଦାହରଣ ହେବଇ ।

ଜୀବନ ପଥଟା ଯେମିତି ବି ହେଉ

ସହାସ୍ୟେ ସ୍ଵୀକାରୀ ନେବା

ମଣିଷ ଜନମ ସାର୍ଥକ ପାଇଁ କି

ସଦା ପ୍ରେରିତ ହୋଇବା ।