ଜୀବନ ଏକ ମାନସାଙ୍କ

  ଅଙ୍କ ଦୁନିଆଁ ରେ ଜୀବନ ଗଡୁଛି

        ଚକ ତା'ର ମାନସାଙ୍କ

 ପଣିକିଆ ଖନ୍ଦା ଘୋଷୁଛି ଜୀବନେ

        ସମୟର ଚଉବାଙ୍କ ।

ବଳୟ ଜୀବନ କେନ୍ଦ୍ର ବିନ୍ଦୁଠାରୁ

       ସମ ଦୂରତାରେ ଅଛି

କେତେ ବେଳେ ରେଖା ଛେଦୁଛି ଏଠାରେ

        କେବେ ପୁଣି ଛୁଇଁ ଅଛି ।

ଦୂରରେ ପରଶ ମରୀଚିକା ମାୟା

         ମୋହ ଗ୍ରସ୍ତ ଏ ଜୀବନ

ଛୁଇଁ ପାରେ ନାହିଁ ସେ ମାୟା ବିନ୍ଦୁକୁ

         ଏଇତ ବନ୍ଧୁ ଜୀବନ ।

ସମାଧାନ ସୂତ୍ର ସମାହିତ ନୁହେଁ

       ଅସ୍ପଷ୍ଟ ସେ ସମୀକରଣ

ବଜ୍ର ଘାତ ଅବା ପ୍ରତିକଳ୍ପନ ରେ

        ଜୀବନ ଟା ପ୍ରତିକଳନ ।

ସମୟ ଗଣିତ ମାନସାଙ୍କ ସୂତ୍ର

        ସମୟ ଅବଧି ମାଗେ

ଏକକ ଚିନ୍ତନ‌ ଭାଙ୍ଗିଦିଏ ପଣ

      ନଥାଏ ଯେ ଅନୁରାଗେ।

ମନର ଭାବନା ବୁଝେନି କେ ସିନା

       ହାର ଜିତ ଏ ସଂସାର.

ଜୀବନ ଗଣିତ ପଢିବାକୁ ବନ୍ଧୁ

      ଲୋଡ଼ା ମୋର ହସ୍ତାକ୍ଷର ।

କେବେ ସେ ସମ୍ପର୍କ ଫଳନ ବିଚାରେ

     ଯୋଡିଦିଏ ହୃଦୟ କୁ

କେବେ ଭାଙ୍ଗି ଦିଏ ସୂତ୍ର ଭେଦ କରି

     ଏ ଜୀବନ ସଂସାର କୁ ।

ତଥାପି କଷିବି ଗଣିତ ର ସୂତ୍ର

    ମାନସାଙ୍କ ଭରି ହୃଦେ

ଜୀବନ ଏକ ମାନସାଙ୍କ ବୋଲି

     ଲେଖି ଦେବି ଅବସାଦେ।

ପୁରିଗଲେ ଖାତା ସାଇତି ରଖିବି

        ଯଉମୁଦ ଲଫାପା ରେ

ଗଣିତ ପାଠର ଜୀବନ ସଉଦା

      ଜୀବନ ମାନସାଙ୍କ ରେ ।

ପ୍ରସୂନ ରେ ଚିନ୍ତା ଉତ୍ତର ଅବ୍ୟକ୍ତ

   ଏ ଜୀବନ ମାନସାଙ୍କ

ଅଙ୍କ ଦୁନିଆଁ ର ଚଉବାଙ୍କେ ପଥ

      ଜୀବନ ଏକ ମାନସାଙ୍କ ।

ଶୂନ୍ୟ ଜୀବନ ର ଏକକ ବିଚାର

   ରହିଥାଉ ମାନସାଙ୍କେ

ଅଙ୍କ କଷିବାକୁ ମସୀ ମୋ ନୟନୁ

    ଝରୁଥାଉ ହୃଦ ବାଙ୍କେ ।

କାଗଜର ପୃଷ୍ଠା ଭିଜିଯାଉ ସିନା

    ଅଙ୍କ ମୋ ଅଙ୍କେ ରହୁ

ମାନସାଙ୍କ ମୋର ମନ ବନାନୀ ରେ

    ଅଙ୍କ ସାଥେ ଭରିଥାଉ ।