ଜହ୍ନ ପାଇଁ

ଜହ୍ନ ତୁମେ ଲାଗ ଆଜି ବଡ଼ ସୁନ୍ଦର, 

ଲୁଚିଥିଲ କାହିଁ ପାଇଁ ତୁମେ କରିଥିଲ ପର?

ତୁମ ଦର୍ଶନେ କଇଁ ଖେଳେ ହସି ହସି, 

ତୁମେ ତ ପୃଥିବୀର ଗଳାମାଳି ଆଗୋ ଶଶୀ |

ପ୍ରକୃତିର ରାତ୍ରୀ ଶଯ୍ୟା ସଜାଅ ତୁମ କିରଣେ, 

ଆକାଶେ ଖେଳଇ ନକ୍ଷତ୍ର ସବୁ ତୁମ ଆଗମନେ |

ତୁମ ରୂପେ ପୁଲକିତ ସାଗରର ମନ ଯୌବନ, 

କୋହ ଭରା ବୁକୁ ଭାଙ୍ଗେ ପ୍ରକମ୍ପ ଢେ଼ଉମାନ |

ତୁମକୁ ପୁଜଇ ଯିଏ ମନେ ଭରି ସପନ, 

ପାଏ ତୁମସମ ସାଥୀ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲିତ ହୁଏ ମନ |

କେହି କୁହେ ତୁମେ ଅଭିଶପ୍ତ, ବରିଛ କଳଙ୍କ, 

ସେଥିପାଇଁ ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ଯାଏ ତୁମ ଅବକ୍ଷୟ ଅଙ୍କ |

ତୁମେ ତ ସତ୍ୟ ସୁନ୍ଦର ଆହେ ଶଶାଙ୍କ, 

ତୁମେ ଶୀତଳତାର ପ୍ରତୀକ, ପ୍ରିୟ ତୁମେ ସଭିଙ୍କ |

କବିର ହୃଦୟ ହୁଏ ତୁମକୁ ଦେଖି ବିଚଳିତ, 

ଲେଖେ ଜହ୍ନ ପାଇଁ ବସି ହୃଦୟରୁ ଗୀତ |

ପ୍ରେମର ପୁଲକ ଭର ତୁମେ ପ୍ରେମୀଙ୍କ ମନରେ, 

କୁହନ୍ତି, ଜହ୍ନ ପାଇଁ ଜାଗଇ ପ୍ରେମ ହୃଦୟରେ |

ବିହ୍ଵଳିତ ମନ ଆଜି ମୋର ଜହ୍ନ ପାଇଁ, 

ଶାନ୍ତ ଅସ୍ଥିର ମନ ତୁମ ଶୀତଳତା ପାଇ |

ଲେଖୁଛି, ଲେଖିବି କବିତା ଦେଖ ତୁମ ପାଇଁ, 

ବଢ଼ଇ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରକୃତିର ସଦା ଜହ୍ନ ପାଇଁ |