ସ୍ବପ୍ନ ଗୋ ତୁମେ

ସୂର୍ଯ୍ୟ ହେ ତୁମେ

   ଲୁଚି ଯାଅ ଧିରେ

      ସଂଧ୍ଯା ପଣତ ତଳେ, 

ସଂଧ୍ୟା ଗୋ ତୁମେ

    ହଜି ଯାଅ ଧିରେ

       ଘନ ତମସା ର କୋଳେ ।

ତମସା ଗୋ ତୁମେ

    ନୟନ କୁ ମୋର

      ସ୍ବପ୍ନ ରେ ଦିଅ ଭରି, 

ସ୍ବପ୍ନ ଗୋ ତୁମେ

   ତୁମ ସାଥେ ସାଥେ

       ମୋ ପ୍ରିୟ ଙ୍କୁ ଆସ ଧରି ।

ପ୍ରିୟ ଗୋ ତୁମେ

    ନିଶବ୍ଦ ନିଶି ରେ

        ମିଳନ ରାଗିଣୀ ଗାଇ, 

ଧିରେଧିରେ ମୋର

     ମୁକୁଳା କେଶ କୁ

        ସରାଗ ରେ ଯିବ ଛୁଇଁ ।

ସପନେ ଚମକି

     ପ୍ରିୟ ଙ୍କୁ ଚାହିଁଲେ

        ଓଠ କୁ ଧରିବେ ଚାପି, 

ଲାଜ ରେ ଝାଉଁଳି

     ଆଉଜି ଯିବି ମୁଁ

        ପ୍ରିୟ କୋଳେ ମଥା ଥାପି ।

ମାପି ନେବି ତା'ଙ୍କ

     ପ୍ରେମ ର ପରିଧି

        ମୋ ପାଇଁ କି କେତେ ବ୍ଯାପ୍ତ, 

ମିଳନ ରେ ପ୍ରେମ

     ସରିଯିବ କି'ବା

         ରହିଥିବ ଅପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ।

ପଢ଼ି ନେବି ତା'ଙ୍କ

      ହୃଦୟ ର ଭାଷା

         ମିଳନ କାମନା କେତେ, 

ମିଳନ ରହିତ

     ପ୍ରେମ ଚାହୁଁ ଥିଲେ

          ସମର୍ପି ଦେବି ମୁଁ ମୋତେ ।

ସ୍ବପ୍ନ ଗୋ ତୁମେ

     ବୁଦବୁଦ୍ ପରାୟେ

         ହେବ ଯେବେ ଅନ୍ତର୍ଦ୍ଧାନ, 

ପ୍ରିୟ ପ୍ରତିଛବି

      ହୃଦୟ ରେ ମୋର  

          ରହିଯିବ ସବୁଦିନ ।