ଜଗତ ସାଇଁ

ତୁମ ଆଖିରେ ଯେବେ ମୋ ଆଖି ମିଶେ

ଲୁହ ଯେତେ ସବୁ ଅସରା ଆସେ l

ତୁମ ହୃଦୟ କୁ ଯେବେ ମୋ ହୃଦୟ ଖୋଜେ

ପଣତ କାନିଟା ମୋର ଲୁହରେ ଭିଜେ l

ତୁମ ହସ୍ତ ଯଦି ମୋ ହସ୍ତ ଛୁଏଁ

ତୁମ ମିଠା ସ୍ପର୍ଶ ମୁଁ ପାଇଯାଏ l

ତୁମ ଓଷ୍ଠ ପାଶେ ଯେବେ ମୋ ଓଷ୍ଠ ଯାଏ

ଲାଜରେ ଟିକେ ମୁଁ ଲାଜେଇ ଯାଏ l

ଅଭିମାନିନୀ ମୁଁ ତୁମ ପାଶରେ

ବଂଚିଛି ପ୍ରଭୁ ହେ ତୁମ ଆଶ୍ରାରେ ।

ଏ ଜୀବନ ଅଟେ ଦୁଇ ଦିନର

ପାଣି ଫୋଟକା ପରି ମିଶି ଯିବାର l

ଯେତେ କ୍ଷଣ ଅଛି ତୁମରି ପାଶେ

ତୁମକୁ ପ୍ରlପତ ସ୍ବପ୍ନର ଦୃଶ୍ୟେ l

ସବୁ ଅନୁଭବ ତୁମ ପାଶରେ

ବଖାଣେ ହୃଦୟ ନୀରବତାରେ l

ଅସରା ଅସରା ଦୁଃଖ ସାଗର

ସେ ସାଗରେ ତୁମେ ନାବିକ ମୋର l

ସଳଖି ଧରିବ ନାବ ମୋହର

ଏ ଜୀବନ ଯିବ ମୁକ୍ତି ପଥର l

ତୁମ ଶ୍ରଦ୍ଧା କଣିକାରୁ ଟିକିଏ ଦେବ

ପାପ ନେଇ ପ୍ରଭୁ ପୂଣ୍ୟକୁ ଦେବ ।