ଜେଜେ ମା**************

ଗଦା ଗଦା ସ୍ନେହ ଭଲ ପାଇବାକୁ

     ଅସରନ୍ତି ଢ଼ାଳୁଥାଏ ,

ବୋଉ ଗାଳି ଦେଲେ ବାପା ଗାଳି ଦେଲେ

     କୋଳକୁ କୋଳେଇ ନିଏ ।

ରାଗ ଅଭିମାନ ସବୁ ତା ପାଖରେ

     କେତେ ଅଳି ଅରଦଳି,

ତାର ଆଗେ ପଛେ ନାଚି ନାଚି ବୁଲେ

    ଦିଏ ନା କେବେ ସେ ଗାଳି ।

ପାଠପଢ଼ା ସାରି ଘରକୁ ଫେରିଲେ

       ଆଖି ଖୋଜେ ଖାଲି ତାକୁ

ଗୋରା ମୁହେଁ ତାର ହସର ଝଲକ

       ଥରୁଟିଏ ଦେଖିବାକୁ  ।

ଖୁଆଇ ଦିଏ ସେ କୋଳରେ ବସାଇ

       ଖୋଲିଦେଇ ଗପ ମୁଣି ,

ନ ଖାଇଲା ଖାଦ୍ୟ ସବୁ ସରିଯାଏ

       ତାର ସେ ଗଳ୍ପକୁ ଶୁଣି ।

ପେଟ ମୋ ପୁରିଲେ ଖୁସି ହୁଏ ଭାରି

       ସତେକି ଖାଇଛି ସିଏ,

ମୁହଁ ଧୋଇ ଦେଇ କାନିରେ ପୋଛଇ

       ମୁଣ୍ଡକୁ ଆଉଁସି ଦିଏ ।

ପାଖରେ ଶୁଆଇ କହୁଥାଏ କେତେ

       ପରିରାଇଜର ଗପ,

ନାଉଧୁଡ଼ୁକି କୁ ବୁଢୀ ଅସୁରୁଣୀ

          ପୁଣି କେବେ ବେଙ୍ଗ ସାପ ।

ମାମୁଁ ଘର ଗଲେ ମନ ଦୁଃଖକରେ

        ଲାଗେ ନାହିଁ ତାକୁ ଭଲ,

ମାଛି ପରିଯିବ ମୁଁ ଗଲାପରେ

        କହିକି କରଇ ଗେଲ ।

ସାଙ୍ଗ ପରି ମୋର ସବୁ କଥା ରଖେ

        ମା ପରି ଭଲ ପାଏ,

ଭଲ ମନ୍ଦ ଅବା ସୁଖ ଦୁଃଖ ମୋର

       ତା ଆଗରେ ମୁହିଁ କହେ ।

ରଜ ଆସିଗଲେ ପୋଡପିଠା ପୋଡେ

       ଘସି ନିଆଁ ପରେ ରଖି,

ନଡ଼ିଆ ଲଡୁ କୁ ଚିନିର ଉଖୁଡ଼ା

        ଲାଳ ଗଡ଼େ ମୋର ଦେଖି ।

ସାଗ ତୋଳି ଯାଏ ପାଚିଆ ଧରି ମୁଁ

        କେବେ ଭେଣ୍ଡି ବାଇଗଣ,

କେବେ ସାଥେ ତାର ମଞ୍ଜି ପୋତେ ମୁହିଁ      

       କେବେ ସଫାକରେ ବଣ ।

ସାଙ୍ଗ କରି ମୋତେ ସାଥିରେ ବୁଲା ଏ

       ଚିହ୍ନା ଏ ସେ ଗଛ ଲତା,

ଏକା ଯେବେ ହୁଏ ମନେ ପଡ଼ିଯାଏ

        ମୋର ସେଇ ସବୁ କଥା ।

ଜେଜେ ମା ପରି ବନ୍ଧୁଟିଏ ଅବା

          ମିଳିବେନି ଆଉ କିଏ ?

ବିନା ସ୍ଵାର୍ଥରେ ଯେ ସେନେହ କରିବ

         ଅବିଶ୍ୱାସ ନୀୟ ଇଏ ।