ଜାଣେନା କାହିଁକି ଆଜି

ଦୂର ଦିଗ୍ ବଳୟେ ଦେଖ

ଏକାକାର ଅବନୀ ମେଦିନୀ

ବିପରୀତ ଭାଗ୍ୟନେଇ ବିତଇ ରଜନୀ

ମୃତ୍ୟୁ ଦେହେ ଲେଖେ ବସି ସଞ୍ଜିବନୀ ମନ୍ତ୍ର

ବାସନାର ମାନସୀଟା ବିଭତ୍ସ ନିର୍ବସ୍ତ୍ର,

ଶକୁନି ବାହୁନେ ବସି ଶବ ଦେହ ପାଶେ

କାଳର କରାଳ ରୂପ ସ୍ମିତହାସ୍ୟ ହସେ,

ଓଁକାର ଦେହରେ ଜରା ଅଜଗର ସାଜେ

ପ୍ରଣବ ଧ୍ୱନୀଟା ଏଠି ରାମନାମ ଭଜେ ,

ମନର ସାନ୍ଦ୍ରତା ଛୁଇଁ ସ୍ବପ୍ନ ଝରିଯାଏ

ଜାଣେନା କାହିଁକି ଆଜି………….

ହ୍ରୁଦୟଟା ବାରମ୍ବାର ତୁମ ନାମ କୁହେ ||

ତପନ ଦୀକ୍ଷିତ (ବେଳାଭୂମି)