ଜାଗରେ ଉତ୍କଳ ସନ୍ତାନ

ଜାଗରେ ଜାଗରେ ଉତ୍କଳ ସନ୍ତାନ

ଚେଇଁ ଶୋଇବୁ ତୁ କେତେ ଦିନ l

ପୁରୁବ ମହିମା ପୁରୁବ ଗାରିମା

ପାଶୋରି ଦେଲାକି ତୋର ମନ l

ତୋ ପୂର୍ବ ପୁରୁଷ କରିଥିଲେ ପରା

ଗଙ୍ଗା ଠାରୁ ଗୋଦାବରୀ ଜୟ l

ତାଙ୍କର ଔରସ ସନ୍ତାନ ହୋଇତୁ

କାହାକୁ କାହିଁକି କରୁ ଭୟ l

ଏ ମାଟି ସାଧବ ବିଦେଶେ ବୋଇତ

ନେଇ ବୋହି ଆଣୁଥିଲେ ଧନ l

ପେଟ ପାଇଁ ଆଜି ବିଦେଶକୁ ଯାଇ

ଖଟୁଛୁ କାହିଁକି ତୁ ଦାଦନ l

ଭୁଲି ଯାଇଛୁ କି ଅତୀତ ମହିମା

ଗୌରବ ମଣ୍ଡିତ ତୋର ଶିରି l

ଧରାରେ ଭାରତ ଭରତେ ଉତ୍କଳ

ଆଉ କିଏ ଅଛି ତୋର ସରି l

ସୁଶୁପ୍ତ ନିଦ୍ରାରୁ ଜାଗ୍ରତ ହୁଅରେ

ମନେ ପକାଅ ତୋ ପୂର୍ବ ଗାଥା l

ଚଣ୍ଡାଶୋକ ଦିନେ ଧର୍ମାଶୋକ ହେଲେ

ଏ ମାଟି ଆଗରେ ନଇଁ ମଥା l

ଖଣ୍ଡିତ ହୋଇଛି ଉତ୍କର୍ଷ ଉତ୍କଳ

ଜନନୀ କରୁଛି ଦୁଃଖେ ଶୋକ l

ଉତ୍କଳ ସନ୍ତାନ କାନେ ପଡୁନି କି

ଜନନୀର ରୁଦ୍ଧ କଣ୍ଠ ଡାକ l

ହୋଇଣ ଜାଗ୍ରତ ଜନନୀର ଦୁଃଖ

ନିବାର ଆସିଛି ସେହିଦିନ l

ନିରାଶା ରେ ଆଶା ପୁରା କରିପାରୁ

ଆମେତ ଉତ୍କଳ ମା"ସନ୍ତାନ l