ଶ୍ରବଣ କୁମାର

ତ୍ରେତୟା ଯୁଗର ଗାଥା ଶୁଣ ସୁଜ୍ଞାନୀ

ଅନ୍ଧ ଅନ୍ଧୁଣି ଥିଲେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ l

ଶ୍ରବଣ ନାମରେ ଥିଲା ତାଙ୍କ କୁମର

ପିତା ମାତା ଭକତିରେ ସଦା ତତ୍ପର l

ସେବେ ଜନକ ଜନନୀ ମନକୁ ଜାଣି

ପୁତ୍ର ସୁଖେ ସୁଖି ଥାନ୍ତି ଅନ୍ଧ ଅନ୍ଧୁଣି l

ଦିନେ ଅନ୍ଧମୁନୀ ବୋଲେ ଶୁଣରେ ପୁତ୍ର

ଚତୁର୍ଥ ସମୟ ଇଚ୍ଛା ଭ୍ରମଣ ତୀର୍ଥ l

ଶ୍ରବଣ କୁମାର ପିତା ମନକୁ ଜାଣି

ମାତା ପିତା ବସାଇ ଭାର ନିର୍ମାଣି l

କାନ୍ଧରେ ବୋହିଣ ନାନା ତୀର୍ଥ ବୁଲାଇ

ଅଯୋଧ୍ୟା ନଗର ପ୍ରାନ୍ତେ ମିଳିଲା ଯାଇ l

ସରଜୁ ନଦୀର ତୀରେ ହୋନ୍ତେ ପ୍ରତ୍ୟୁଷ

ବିଚାରେ ରାତ୍ରେ ଏଠାରେ କରି ନିବାସ l

କାଲି ପ୍ରଭାତରୁ କାଶୀ କ୍ଷେତ୍ରେ ଚଳିବ

ବିଧାତା ଲିଖନ ସିନା ଭୋଗେ ମାନବ l

ବୋଲନ୍ତି ଅନ୍ଧ ଅନ୍ଧୁଣି ଶୁଣରେ ପୁତ୍ର

ଜଳ ଆଣିଦିଅ ବାବୁ ଆମେ ତୃଷ୍ଣାର୍ତ୍ତ l

ଶୁଣି ଶ୍ରବଣ କୁମାର ଆଜ୍ଞା ଘେନିଣ

ଘଟ ଘେନି ଜଳତୁଠେ ମିଳେ ଯାଇଣ l

ଘଟରେ ପୁରାନ୍ତେ ପାଣି ବକ୍ଷରେ ତାର

ଅକସ୍ମାତ ଆସି କାହୁଁ ବାଜିଲା ତୀର l

ବଞ୍ଚାଅ ଗଲା ପରାଣ କିଏ ମାରିଲ

ଅକାରଣେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ପୁତ୍ରକୁ ନାଶିଲ l

ମାତା ପିତା ଦୃଷ୍ଟିହୀନ କେହ୍ନେ ମୋ ବିନା

ବଞ୍ଚିବା କଥା ମନରେ ଭାବି ପାରେନା l

ଏକଥା ଅଯୋଧ୍ୟା ରାଜା କର୍ଣ୍ଣେ ପଡ଼ନ୍ତେ

କିକଲି କିକଲି ବୋଲି ଭାବନ୍ତି ଚିତ୍ତେ l

କିକଲି ମୁହିଁ ହୀନ ଅଜ୍ଞାନ ପାମର

ଅକାରଣେ ନାଶକଲି ଋଷି କୁମାର l

ଶ୍ରବଣ ପାଶରେ ଦଶରଥ ମିଳିଲେ

ଦ୍ରୋହ କରିଲି ବୋଲିଣ ପାଦେ ପଡ଼ିଲେ l

ଶ୍ରବଣ ବୋଇଲା ରାଜା ବିଧି ଲିଖିତ

ଦିଅ ନେଇ ଜଳ ମାତା ପିତା ତୃଷିତ l

ଦଶରଥ ଜଳ ନେଇ ଦେବାର କାଳେ

ପୁତ୍ର ନୁହେଁ ବୋଲି ମାତା ପିତା ଜାଣିଲେ l

ଅଭିଶାପ ଦେଲେ ପୁତ୍ର ମୁଖ ନଦେଖି

ଆମ୍ଭ ପରାୟ ମରିବୁ ହୋଇଣ ଦୁଃଖୀ l

ଅଗ୍ନି ଜାଳି ଦିଅ ଆମ୍ଭେ ପୁତ୍ର ସହିତ

ଝାସିବୁ ଜୀବନ ଏହା ଅଟଇ ସତ୍ୟ l

ରାଜା ଅଗ୍ନି ଜାଳି ତହିଁ ଦୁଃଖ ମନରେ

ପ୍ରବେଶ ହୋଇଲେ ଯାଇ ଅଯୋଧ୍ୟା ପୁରେ l

ଅନ୍ଧ ଅନ୍ଧୁଣି ଶ୍ରବଣ ଝାସ ଦେଇଣ 

ଅମର ଭୁବନ ଗଲେ କହେ ପୁରାଣ l

ଶ୍ରବଣ କୁମାର ପ୍ରାୟ ପୁତ୍ର ସଂସାରେ

ଖୋଜିଲେ ମିଳିବ ନାହିଁ କଳି ଯୁଗରେ l

ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ଅକ୍ଷରେ ପୁରାଣ ଆଜିବି କହେ

ଧନ୍ୟ ଶ୍ରବଣ କୁମାର ଗୀତି କୁ ଗାଏ l