ହରି ଚରଣେ ଯାର ଶ୍ରଦ୍ଧା

"ହରି " ଏ ଦୁଇଟି ଅକ୍ଷର 

ଏ ସଂସାର ସାଗରେ ସାର ।

ହରି ନାମ ଯେ ଉଚ୍ଚାରଇ 

ମୋକ୍ଷକୁ କଟୀବଦ୍ଧ ସେହି ।

ହରି ଚରଣେ ଯାର ଶ୍ରଦ୍ଧା

ତାକୁ ନଲାଗେ ଭଵ ବାଧା ।

ହରି ହିଁ ଶରଣ ରକ୍ଷକ

ଆର୍ତ୍ତିର ଆରତ ହାରକ ।

ସେ ହରି ସତ୍ ଚିତ୍ ଆନନ୍ଦ

ଭକ୍ତକୁ ଦିଅନ୍ତି ଆନନ୍ଦ ।

ସକଳ ସ୍ୱରୂପ ସେ ହରି

ଘଟ ଘଟରେ ବିଜେ କରି ।

ତ୍ରିଗୁଣ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବରେ ରହନ୍ତି 

ନିର୍ଲେପ ଭାବକୁ ବହନ୍ତି ।

ପ୍ରାଣୀ କରମ କରେ ଯାହା

ଅବଶ୍ଯ ଭୁଞ୍ଜଇଟି ତାହା ।

ମୁଁ ମୋର ବୋଲି ଅହଙ୍କାରେ

ଜୀବ ସକଳ କର୍ମ କରେ ।

ସେ କର୍ମେ ସେ ହୁଏ ବନ୍ଧନ

ଭାର ବୁହଇ ଅନୁକ୍ଷଣ ।

ଏ ଜନ୍ମେ ଯାହା ନଭୁଞ୍ଜଇ 

ପ୍ରାରବ୍ଧ ପର ଜନ୍ମେ ହୋଇ ।

ବିଷ୍ଣୁମାୟାରେ ମୋହି ହୋଇ 

ଏ ଜୀବ କର୍ମ କରୁଥାଇ ।

ହରିଙ୍କୁ କର୍ମ ସମର୍ପଣ 

କଲେ ଯାଏ ଭବ ବନ୍ଧନ ।

ହରି ଅନନ୍ତ ହରି କଥା 

ଅନନ୍ତ ହରେ ଭବ ବ୍ୟଥା ।

ଯେଉଁଠି ଯାହା ଦରଶନ 

କରୁଛ ହରି ବୋଲି ଘେନ ।

ଅବିଦ୍ୟା ଘୋର ଅନ୍ଧକାର

ଅଜ୍ଞାନ ମନେ ହେତୁକର ।

ଅଜ୍ଞାନ ନାଶ ହେବ ଯେବେ

ହରି ଦର୍ଶନ ହେବ ତେବେ ।

ହରି ଚରଣେ ଶ୍ରଦ୍ଧା କର 

ହରିଙ୍କି ମନରେ ସୁମର ।

ମୁଖେ ଉଚ୍ଚାର ହରି ହରି 

ଭବସାଗରୁ ଯିବ ତରି ।

ଆତ୍ମାରେ ହରି ବିନା ଆନ 

ନାହିଁ ଏକଥା ମନେ ଘେନ ।

ହରି ନାମଟି ଗଣ୍ଠିଧନ 

କର ହୃଦରେ ତାଙ୍କୁ ଧ୍ୟାନ ।

ମୁଖରେ ସଂକୀର୍ତ୍ତନ କର

ହରି ନାମ ଶୁଣ କର୍ଣ୍ଣର ।

ପ୍ରେମାନନ୍ଦରେ ପୂଜା କର

ମୂରତି ବିରାଜୁ ନେତ୍ରର ।

ସ୍ଥାନକୁ ପାଦେ ଯାତ୍ରା କର 

ତୀରଥ ରହୁ ରସନାର ।

ହରିଙ୍କ ପ୍ରସାଦ ଭୋଜନ 

ସାଷ୍ଟାଙ୍ଗେ ପ୍ରଣମ ଚରଣ ।

ଆହ୍ଲାଦେ ଭକ୍ତ ଆଲିଙ୍ଗନ 

କରି ବଞ୍ଚିବ ଏ ଜୀବନ ।

ବିଅର୍ଥେ ନଯାଉ ଜୀବନ 

ଏ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଧର୍ମ ସାର ଘେନ ।

ସତ୍ସଙ୍ଗ କର ଅହର୍ନିଶି 

କୁସଙ୍ଗ ନପାରିବେ ପଶି ।

ଗୁରୁବାକ୍ୟକୁ ହୃଦେ ଧର

ସୋଽହଂ ହଂସଃ ସଦା ସୁମର ।

ହରି ଚରଣେ ରଖ ଶ୍ରଦ୍ଧା

ଖଣ୍ଡିବ ଭବ ବନ୍ଧ ବାଧା ।