ହୃଦୟର ଅଲେଖା କାଗଜେ

ଓଠରୁ ତାହାର ମହୁଲି ଝରେ,

ମଧୁ ଭରି ଥାଏ ହସରେ

ଗୁରୁଜନଙ୍କୁ ଯଥା ମାନ୍ୟ, ଲଘୁ

ଜନଂକୁ ବାନ୍ଧେ ସ୍ନେହରେ ।

କଟୁ କଥା ତ କହେନା କେବେ, 

ଭାରୀ ସହନଶୀଳ ଗୁଣରେ 

ସ୍ନେହ ସୁନ୍ଦର ଗୁଣେ ଲାଜ ଲାଜ 

ଭାବ ଭର୍ତ୍ତି ଥାଏ ସରମରେ ।

ଦେଖା ହେଲା ଦିନେ ତୋର ସଂଗେ 

ତମରି ଗାଁର ଶିବ ମନ୍ଦିରରେ,

ଆଖି ମିଶି ଗଲା ଆଖିର ଧାପରେ 

ମୋ ହୃଦୟ ଜିତିଲ ନିମିଷକରେ ।

ଝରିଗଲା ମୋ ମନରେ ଅନେକ 

ଆଶାର କେତେ ଝରଣା

ତୁମେ ହେଲ ମୋର ଭାବନାର ସ୍ବପ୍ନ   

ଫୁଲ ଫୁଟିଲୁ ମନ ବଗିଚାରେ ।

ଆପଣାର ଭାବିଲି, ଗୋଟାପଣେ 

ନିଜକୁ ତ ସମର୍ପି ଦେଲି, 

ଘାସ ପତରରୁ ଶିଶିର ଟୋପାକୁ,

ମୁକ୍ତା ଭାବି ସାଉଁଟି ନେଲି ।

ମନ ଖୋଜେ ରାତିଦିନ, ଦେଲି ମୁଁ 

ସଜେଇ ଏଇ ହୃଦୟରେ

ଏଇ ବୋଧେ ପ୍ରେମର, ପ୍ରତିଛବିଟିଏ 

ମୋ ଆଖିର ଆଇନାରେ ।

ମେଳି ହେଇ ଆସେତ ଦୁଃଖ, କୋହ 

ଭରେ ଠୁଳ ଠୁଳ ହୋଇ

ମନ ମୋର ତୋତେ ଦେଇଛି, ରହିଥିବୁ 

ସାଥିରେ, ଜନମ ଜନମ ପାଇଁ ।