ହୃଦୟର ଅଲେଖା କାଗଜ

ଓଠରୁ ତାହାର ମହୁଲି ଝରେ, ମଧୁ ଭରି 

ଥାଏ ତାର ହସରେ

ଗୁରୁଜନଙ୍କୁ ଯଥା ମାନ୍ୟ ଦିଏ,

ଲଘୁଜନଙ୍କୁ ବାନ୍ଧଇ ସ୍ନେହରେ ।

କଟୁ କଥା କହେନା କେବେ, ଭାରୀ 

ସହନଶୀଳତା ଗୁଣରେ 

ସ୍ନେହ ସୁନ୍ଦର ଗୁଣ ଥାଇ ଲାଜ ଲାଜ ଭାବ 

ଭର୍ତ୍ତି ଥାଏ ସରମରେ ।

ଦେଖା ହେଲା ଦିନେ ତୋର ସଂଗେ ତମରି 

ଗାଁର ଶିବ ମନ୍ଦିରରେ,

ଆଖି ମିଶିଗଲା ଆଖିର ଧାପରେ ମୋ ହୃଦୟ 

ଜିତିଲ ନିମିଷକରେ ।

ଅନେକ ଆଶା ସପନର କେତେ ଝରଣା ଝରି

ଗଲା ମୋର ମନରେ 

ତୁମେ ହେଲ ମୋର ଭାବନାର ସ୍ବପ୍ନ ଫୁଲ ଫୁଟିଲ 

ମନ ବଗିଚାରେ ।

ଆପଣାର ଭାବିଲି, ଗୋଟାପଣେ ନିଜକୁ ତୋ

ଠାରେ ସମର୍ପି ଦେଲି, 

ଘାସ ପତରରୁ ଶିଶିର ଟୋପାକୁ ମୁକ୍ତା ବୋଲି 

ଭାବି ସାଉଁଟି ନେଲି ।

ମନ ଖୋଜେ ରାତି ଦିନ, ଦେଲି ମୁଁ ସଜେଇ 

ତୁମକୁ ଏଇ ହୃଦୟରେ

ଏଇ ବୋଧେ ପ୍ରେମର, ପ୍ରତିଛବିଟିଏ ମୋର 

ଆଖିର ଆଇନାରେ ।

ମେଳି ହେଇ ଆସଇ ମନେ ଦୁଃଖ, କୋହ 

ଭରଇ ଠୁଳ ଠୁଳ ହୋଇ

ମନ ମୋର ତୋତେ ଦେଇଛି, ରହିଥିବ ସାଥି

ରେ, ଜନମ ଜନମ ପାଇଁ ।