ହଁ ମଣିଷ ଏମିତି

ଜୀବନର ମାନେ ବୁଝି ବି ଅବୁଝା

ଲୋଭ ଦିଗରେ ହୃଦୟ ଗତି

ମୋହ ମାୟା ଜାଲେ ଛନ୍ଦି ହୋଇ ବୁଲେ

ଯାହା ହେଉ ପଛେ ପରିଣତି ।

ହଁ ମଣିଷ ଏମିତି ।।

ମାଂସ ପିଣ୍ଡୁଳାଟେ ଏଇ ଶରୀରଟି

ମାଆ ଉଦରରେ ଆୟୁଷ୍ମତୀ

ମୁଣ୍ଡକୁ ହାତ ଯେ ପାଇଗଲା କ୍ଷଣି

ମାଆ ପାଲଟି ଯାଏ ମୂରତି ।

ହଁ ମଣିଷ ଏମିତି ।।

କାହା ଅଳଙ୍କାର ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ପ୍ରେମ

ଅହଂକାର ଅଟେ କାହା ପ୍ରୀତି

ଉପଦେଷ୍ଟା କିଏ ସାଜିଥାଏ ଯେବେ

ବୁଝେନି ମନର ଗତିମତି ।

ହଁ ମଣିଷ ଏମିତି ।।

କଷଟି ପଥରେ କଷି ଥାଏ ସବୁ

କଷି ନଥାଏ ନିଜର ଗତି

ନିଜ ଭୁଲ୍ ଦେଖେନାହିଁ କେବେ କିନ୍ତୁ

ଅଙ୍ଗୁଳି କରେ ଅନ୍ୟର ପ୍ରତି ।

ହଁ ମଣିଷ ଏମିତି ।।

ଦାନବ ବସିଛି ମଣିଷ ଭିତରେ

ମଣିଷ ପଣିଆ ନେଇ ବିରତି

ସାଜିସ୍ ଚାଲିଛି ନିରନ୍ତର ଯେବେ

ଦାନବ କରିବ ପୂର୍ଣ୍ଣ ରାଜୁତି

ଯେଉଁ ଦିନ ଘଟିଯିବ ଏହିପରି

ମଣିଷର ବି ହୋଇବ ଇତି ।

କୁହ ମଣିଷ....

ତଥାପି ତୁମେ କଣ ରହିବ ଏମିତି ।।