କହରେ କାଳିଆ

ଭକତ ବାନ୍ଧବ ସଙ୍କଟ ତାରଣ

ଆହେ ନୀଳାଚଳ ନାଥ

ତୁମ ନାମ ସ୍ମରି ଯାଉ ଦିନ ମୋର

ପୁର୍ଣ୍ଣ କର ମନୋରଥ ।

ଲୋକାଚାର ନୀତି ଆପଣେଇ ତୁମେ

ହେ ପ୍ରଭୁ ଚକାନୟନ

ଶହେ ଆଠ ଗରା ପାଣି ଗାଧେଇକି

କର ମୋଦକ ସେବନ ।

ବରଷକୁ ଥରେ ବିଜୟ ରଥରେ

ଆସ ଭାଇ ଭଗ୍ନୀ ସାଥେ

ଭକ୍ତ ଭଗବାନ ଏକାକାର ହେବେ

ଦେଖିବି ଏ ପାପ ନେତ୍ରେ ।

ନୁହେଁ ମୁଁ ସୁଦାମା ନୁହେଁ ମୁଁ ଶ୍ରୀବତ୍ସ

ନୁହେଁ ଅଛିଆ ସବରୀ

ନୁହେଁ ମୁଁ ଦାସିଆ ନୁହେଁ ବଳରାମ

ନୁହେଁ ଦେବଦାସୀ ନାରୀ ।

ଆକୁଳେ ଡାକୁଛି ଉଦ୍ଧରିବ ବୋଲି

ଆହେ ଶଙ୍ଖ ଚକ୍ର ଧାରୀ

ତୁମ୍ଭ ବିନେ ଆଉ କେ ରଖିବ ମୋତେ

ଭବସାଗରୁ ଉଦ୍ଧରି ।

ଡାକି ଜାଣେ ନା ମୁଁ ମନ୍ତ୍ର ଉଚ୍ଚାରିଣ

ଭଜନ ତୋ ଜାଣିନାହିଁ

କେମିତି ଗାଇବି ଗୀତଗୋବିନ୍ଦ ମୁଁ

କେ ଦେବ ମୋତେ ବତାଇ ।

ଭାବରେ ଡାକୁଛି ଭାବର ଠାକୁର

ତ୍ରଇଲୋକ୍ୟ ନାଥ ହରି

ସତ୍ୟ ସନାତନ ଅନାଥର ନାଥ

ଦିଅ ଟିକେ କୃପା ବାରି ।

ପାପର ପଙ୍କରେ ଜୀବନ ଅଙ୍କରେ

ଆଉ ନାହିଁ ମୋର ମନ

ତୁମ୍ଭ ଶ୍ରୀଚରଣେ ଲୀନ କର ମୋତେ

ପ୍ରଭୁ ଜଗତ ଜୀବନ ।

ବିଶ୍ୱ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର ପୂର୍ଣ୍ଣ ବ୍ରହ୍ମ ତୁମେ

କିଞ୍ଚିତେ କର ସୁଦୟା

ତୁମ ନାମ ଗାଇ ଦିନ ଯାଉ ସରି

ଆହେ ପ୍ରଭୁ ଚଉବାହା ।