ହଜିଯାଇଛି

  

ବୟସ ମୋ ଖଞଣୀର

ତାନେ ଲଣ୍ଠନ ର ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି

ଆଲୁଅ କୋଣେ

ଦେବୀଙ୍କ ପରି ଝଟକ ଥିଲା

ନାହୁଲି ବୟସ ଉଙ୍କି ପାରି

ଗାଇ ଉଠୁଥିଲା ଖଞଣୀ ର

ଶବ୍ଦ ମୁଁ ଯେ ଷୋଢଶୀ

ଫଟାକାଚ ପରି ନୁହେଁ ମୁଁ

ଅଳସୀ

ଲଣ୍ଠନ ର ଶିଖାରେ ଦେଵି

ସଜାଇ ଆଲ୍ଲାଦର ତାନରେ

କୋମଳ ପୁଷ୍ପ ବୃନ୍ତରେ

ଦିନର ପରିକ୍ରମା ଗାଏ

ଉନ୍ନତି ର ବାତ୍ତା ଯୋଗାଇ

ମହକିତ ସନ୍ଧ୍ୟା ର ଗାଥା

ବାଜୁଥିଲା ଦିନେ ଖଞଣୀ ର

ପବିତ୍ର ଉଲ୍ଲାସିତ ତାନେ

ଯୁଗ କି ତାକୁ ଆଜି ଦେଲା

ଲୁଚାଇ

ଫଟାକାଚ ପରି ବୟସ କି

ସତେ ଗଲା ଧୁମାଳ ହୋଇ