କାଶତଣ୍ତୀ ଫୁଲ

କାଶତଣ୍ତୀ ଫୁଲ ତୁମରି

ଧବଳ ରଙ୍ଗରେ ଶରତ

ଋତୁକୁ କରୁଛି ଆମନ୍ତ୍ରିତ

ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗ ହୋଇ ଉଠିଛି ଧବଳିତ

ଦିଶେ ମୁକ୍ତାର ସମ୍ଭାରେ

ଧରା ହୋଇଛି ସୁସଜ୍ଜିତ

ର୍ନିଲିପ୍ତ ଚକ୍ଷୁ ପଟଳେ

ଏକ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଚାହିଁ

 ରହିଛି ଏ ଜଗତ

ଦୋହଲି ଉଠୁଛି ସମୀର ପରଶେ

ଝୁଲୁଛିକି ସତେ କୋମଳ

 ଦେହେ ମୁକ୍ତାମାଳ

କି ସୁନ୍ଦର ଦିଶେ ସତେ

ଯେପରି ସୁନୀଳ ଗଗନେ ରୂପା ଜହ୍ନ

ଲହର ତାହାର ଆଣଇ

ମନେ ଶରତ ଉନ୍ମାଦ 

ଶାଦରୀୟ ପରିବେଶେ

ମଣ୍ଡିତ ହୋଇବ ଏ ଜଗତ

ସେ ବି କରିବ ସ୍ପର୍ଶ ଦେବୀଙ୍କ ପୟର