ଭାବ ଥିଲେ

ତୁମ ପଦ୍ମପାଦେ

ଭାବ ରଖି ପ୍ରଭୁ

ବାହି ନେଉଛି

ମୋ ଦିନ

ପ୍ରତି ନିମିଷେ

ହଟନାହିଁ ତୁମ

ପାଦ ରୁ ମୋ ଧ୍ୟାନ

ଢାଳିଦିଅ କରୁଣା

କାଳେ ହୋଇଯିବି

ମୁଁ ବାଟ ମାରଣା

ସଂସାର ସାଗରେ

ବୁଡି କରାଉ ଥାଅ

ମୋ ଭାବନା ଜାଗ୍ରତ

ନକର କରୁଣା ଉଣା

ରବି ଉଦେ ଦେଖେ

ତୁମ ପ୍ରତିମୂତ୍ତି

ମାଳାରେ ଜପେ 

ତୁମ ନାମ ଶୟନେ

ସପନେ କରିଛି

ଗଣ୍ଠି ମାଳ 

ମାରିଲେ ମାରିବ

ତାରିଲେ ତାରିବ

ମଥାପାତି କରୁଛି

ଶତ ଶତ ପ୍ରଣାମ

ଆହେ ଦୟାମୟ

ଘେନ ମୋ ନିବେଦନ ।