ହଜିଲା ଦିନ ସ୍ମତିରୁ ପଦେ କବିତା ମାଳା

ପଉଷ ମାସଟି ଅତି ଲକ୍ଷ୍ମୀବନ୍ତ 

 ପ୍ରତି ଘରେ ଘରେ ଧନ

କୃଷକ ଭାଇଟି ଅମଳ କରିଣ

  ଘରେ ରଖିଥାଏ ଧାନ ।

ଏ ହାଣ୍ଡି ତୋରାଣୀ ସେ ହାଡିରେ ହୁଏ

   ଓପାସେ ରହେନି ଜନ

ଅଭାବଟି ଦୂର ହୁଏ ଏ ମାସରେ

   ପାଖେ ରହିଥାଏ ଧନ ।

ଖାଇବା ପିଇବା ଅବେଇ ଜବେଇ

   ଥାଏ ଭଲ ଉପାର୍ଜନ 

ପନିପରିବା ବି ଶସ୍ତାରେ ମିଳଇ

  ଉଲ୍ଲାସ ରହଇ ମନ ।

ଯିଏ ଯେତେ ଯାହା ଖାଇବ ତ ଖାଉ

   ଦିଅନ୍ତି ନି କେହି ଧ୍ୟାନ 

ଧାନ ଅମଳରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହିଥାନ୍ତି

   ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ଥାଏଟି ମନ ।

ପଉଷ ମାସଟି ଧନ ଧାନେ ପୂର୍ଣ୍ଣ 

   ଅଭାବ ଆସେନି ଦିନ

ପଉଷ ମାସରେ ମିଳେ ଯାହା ଅନ୍ୟ 

   ମାସରେ ସାତ ସପନ ।

ସମସ୍ତେ ପାଆନ୍ତି ଏ ମାସେ ଆହାର

   ବିକଳ ନ ଥାଏ ମନ

ନିଜ ମନ ଇଚ୍ଛେ ଖାଇ ପିଇଥାନ୍ତି

   ବିତେଇ ଥାଆନ୍ତି ଦିନ ।

ଖାଇବା ପାଇବା କଷ୍ଟଟି ନ ଥାଏ

   ହସଇ ସବୁ ଜୀବନ

ଏଇ ପୌଷମାସ ମା ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କର

  ଆଶୀର୍ବାଦ ବରଦାନ ।

ପଉଷରେ ଖଇ ଖଳିମଣ୍ଡା ପିଠା

   ତୋଷିଥାଏ ଜନ ମନ

ପଉଷ ମାସଟି ଚାଲି ଗଲା ବେଳେ

   ଅଭାବେ କଟଇ ଦିନ ।

କଥାରେ ରହିଛି ପଉଷେ ଖାଇବୁ

   ବାହାରେ ପିନ୍ଧିବୁ ଧନ

ବାହା ବେଦୀପରେ ଦୋଳ ମୁକୁଟଟି

  ମୋହି ଥାଏ ସିନା ମନ ।

ଶାଢୀ ଶଙ୍ଖା ସିନ୍ଦୂରଟି ବାହା ବେଳେ

   ଶୋଭା ପାଏ ସିନା ଧନ

ବାହାରେ ପିନ୍ଧିଲେ ବାହା ପାଞ୍ଚି ସିନା

   ପାଇଥାଏ ଶୋଭାବନ ।

ହଜିଲା ଦିନର ଏଇ ଲୋକ କଥା

   ପଉଷେ ଖାଇବୁ ଧନ

ବାହାରେ ନାଇବୁ ଦିଶିବ ସୁନ୍ଦର 

   ଏ କଥାଟି ପ୍ରଚଳନ ।