ହେ ଯାତନା

ହେ ଯାତନା

କେବେ ଭିଜା ମାଟିର ଭୁରୁଭୁରୁ ବାସ୍ନା

ଭିକ୍ଷୁ କଣ୍ଠର ଅଗଭୀର ସ୍ୱରର ତାଡନା

ତ କେବେ ବୈଶାଖର ତତଲା ଝଡରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣା।

ହେ ଯାତନା

କେବେ ବିରହୀ ମନର ମିଠା ହସର କଳ୍ପନା

କ୍ଷୁଧାତୁର ପାଇଁ ଅତୀତର ମିଠା ବ୍ୟଞ୍ଜନା

ତ କେବେ ମଧୁସ୍ପର୍ଶ କଳ୍ପଲୋକ ପ୍ରେରୟିତା ସ୍ୱପ୍ନା।

ହେ ଯାତନା

କେବେ ଅଧାଗଢା ବାସ୍ତବର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରେରଣା

ପ୍ରେୟସୀ ମାନ ଅଭିମାନର ଭାସ୍ୱାନ ଆଇନା

ତ କେବେ ହସ ଛଳଛଳ ଆଖିଗହ୍ୱର ଲୁହ ଯମୁନା।

ହେ ଯାତନା

କେବେ ସ୍ମୃତିରେ ରଞ୍ଜକସ୍ପର୍ଶୀ ମନର ଆଇନା

ଦିଗବଳୟର ଦୃଶ୍ୟପଟ୍ଟ ସହ ଶେଫାଳୀର ବାସ୍ନା

ତ କେବେ ଅତୀତ ସ୍ମରଣେ ହୁଏ ମନ ଆନମନା।

ହେ ଯାତନା

କେବେ ପ୍ରାତ୍ୟନ୍ତିକ ଠାରେ ମିଳେ ସବୁ ସମ୍ବେଦନା

ହୃଦୟ ରକ୍ତାକ୍ତ ପ୍ରାଚୀର ଭଙ୍ଗା ଶବ୍ଦର ମୂର୍ଚ୍ଚନା

ତ କେବେ ଆସ ନେଇ ଭବିଷ୍ୟତ ଜୀବନ କାମନା।