ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ କଲମ

ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ କଲମ 

ଭାବୁଛି ଲେଖିବି ଭଲ ବିଷୟ

ଅଥୟ ତୁ ମନ କରନା 

ସତ୍ୟ ପଥର ତୁ ଅଟଳ ସଙ୍କେତ 

ନତ ମସ୍ତକ ହୁଅନା ।

ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ କଲମ ! 

ଅଚିରେ ପାଷାଣ 

ଅଚିରେ ଉନ୍ମୁକ୍ତ

ନିଷ୍କପଟ ତୋ ହୃଦୟ

ସବୁରି ପାଖରେ ଦାସତ୍ୱର ଭାର

ସଦା ରଖିଥାଉ ମାନ ସମ୍ମାନର

ମାନବ ଜାତିର ଶ୍ରେଷ୍ଠତାତୁ 

ନବ ସୃଷ୍ଟି କର୍ତ୍ତା ପ୍ରେମିକ ପ୍ରେମିକା

ଲେଖନିର ମୂଳ ତୁହିରେ କିଣକିଙ୍କର ।

ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ କଲମ ! 

ପ୍ରେମିକା ପତ୍ରର ଅଟଳ ଦ୍ରୁମ ତୁ 

ଉଚ୍ଚ କର୍ମ କର୍ତ୍ତାଙ୍କ ସାଧନ 

ଉଚ୍ଚ ନୀଚ୍ଚ ତୋ ମନ 

ନ ଥାଇ ଭାଵ ଭେଦ

ରଖୁ ଲୋକଙ୍କ ତୁ ମନ ସମ୍ମାନ ।

ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ କଲମ !

ହର୍ସିତ୍ ବଦନେ ଗର୍ବିତ ଅଶ୍ରୁ

ବାହି ଥାଉ ଫର ଫର ।

ଦୁଃଖିତ ମନେ ଦରଦ ଅଶ୍ରୁ

ଝରାଇ ଥାଉ ଝର ଝର ।

ଜୁଆର ସମ ତୋ ହୃଦୟ ଆବେଗ

ଶ୍ଵେତ ପ୍ରାନ୍ତରର ବକ୍ଷ ଦେଶରେ 

ଅବାଟ ବାଟର ଜୟୀ 

ଅନନ୍ତ କଳ୍ପନାର ଦିଗ୍ ବିଜୟୀ 

ହେ ମୁକ ସାକ୍ଷୀ !

ମୋର ପ୍ରିୟ କଲମ ।