ବାଲିଘର

ଯାଇଥିଲି ମୁହିଁ ସମୁଦ୍ର ବୁଲି

ବାବା ମାମାଙ୍କର ସାଥେ ।

ଧାଇଁ ଧାଇଁ ଗଲି ପାଣି ପାଖକୁ

ଖେଳିବାକୁ ଢେଉ ସାଥେ ।।

ଦେଖିଲି ସେଠାରେ ପିଲାଟେ ବସି

କରୁଛି ବାଲିର ଘର ।

ତାକୁ ଦେଖି ମତେ ଲାଗିଲା ସତେ ,

କରିବ ବଡ ମହଲ ।।

ଆସିଲା ବିରାଟ ଢେଉଟେ ମାଡି

ସମୁଦ୍ର ଭିତରୁ ଉଠି ।

ଚାଲିଲା ପୁଣି ପାଣି ଭିତରକୁ

ବାଲି ଘର ତାର ଭାଙ୍ଗି ।।

କହିଲି ରାଗିକି ବଡ ପାଟିରେ

ତୁ ଅଟୁ ବଡ ନିଷ୍ଠୁର ।

ଭାଙ୍ଗିଦେଲୁ ତାର ପରିଶ୍ରମକୁ

ଗଢିଲା ବାଲିର ଘର ॥

କହିଲା ପିଲାଟି ପାଖକୁ ଆସି

କରୁ କିଆଁ ତାକୁ ଗାଳି ?

ଭାଙ୍ଗି ଦେଲା ମୋର ବାଲିଘରକୁ

ତା ପାଖେ କରିଲି ବୋଲି ॥

ଚାଲିଗଲା ସେ ଏହା କହି ମତେ

ସତେ ହୁଃଖ ନାହିଁ ତାକୁ ।

ଲାଗିଲା ପୁଣି ଘର ତିଆରିରେ

ଆଗରୁ ଟିକେ ଦୂରକୁ ॥

ଦେଖୁଥିଲି ମୁହିଁ ତାକୁ ମନ ଦେଇ

କେଡେ ଧର୍ଯ୍ୟ ସତେ ତାର ।

କରୁଛି ବିରକ୍ତ ନ ହୋଇ ସିଏ

ଚେଷ୍ଟା କରି ବାରବାର ॥

ଶିଖିଲି ସେଦିନ ମୁଁ ତାହା ଠାରୁ

ହାର ମାନିବିନି କେବେ ।

ଧର୍ଯ୍ୟର ସହ କାମ କରୁଥିଲେ

ସଫଳ ହୋଇବା ସର୍ବେ ॥