ହେ ଈଶ୍ୱର

       

ହେ ଈଶ୍ୱର !

ଝାପସାଅ ବିଭେଦର ଗାର ,

ମୋ ପରି ଶତ ଶତ ଶିଶୁ

ବିକଳରେ କରନ୍ତି ଚିତ୍କାର ।

ଦାରିଦ୍ର୍ୟତା କରଇ ପ୍ରହାର,

ପେଟ ମୋର କ୍ଷୁଧାରେ ଆତୁର,

ଲୋଡାନାହିଁ ଖିରି ପୁରି ମିଠା

ମିଳୁ ମାତ୍ର ମୁଠାଏ ଆହାର ।

ପାଶେ ମୋର ଶୂନ୍ୟ ପରିବାର,

ଅପହଞ୍ଚ ଇଲାକାରୁ

ଫେରାଅ ମୋ ମାଆ

ସେହି ମୋର ସୁଖର ସଂସାର ।

ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନ ମିଳିଲେ ନାହିଁ,

ଏତିକି ଶିକ୍ଷିତ କର

ଜନ କଲ୍ୟାଣ ନିମନ୍ତେ

ଶିକ୍ଷା ମୋର ଲାଗି ପାରିବଇଁ ।

ଲୋଡା ନାହିଁ ରାଜ ସାଜ ସଜ୍ଜା,

କପଡା ଖଣ୍ଡିକ ମିଳୁ

ସଂସ୍କାରୀ କନ୍ୟାଙ୍କ ଭଳି

ଲୁଚାଇବି ମୋ ଦେହର ଲଜ୍ଜା ।

ଆଉ ଏକ ଶେଷ ନିବେଦନ,

ଦେଖ ସବୁ ଗରିବ ଶିଶୁଙ୍କୁ

ମୋ ଭଳି ନ ଭୋଗନ୍ତୁ କେହି

ସର୍ବ ସୁଖେ ବିତାନ୍ତୁ ଜୀବନ ।