ହେ ଗୁରୁ ତୁମେ ମଙ୍ଗଳମୟ

ହେ ଗୁରୁ ତୁମେ ମଙ୍ଗଳମୟ

ଚେତନେ ଭର ଶକତି

ଅଜ୍ଞାନ ତିମିର କରିଦେଇ ଦୂର

ଦେଖାଅ ଉତ୍ତମ ଗତି ।

ତୁମ ଆଶିଷରେ ଜନେ ସଂସାରରେ

ଶିକ୍ଷିତ ପରିମାର୍ଜିତ

ଭାଷା ଦକ୍ଷତାରେ କର୍ମ କୁଶଳରେ

ନିପୁଣତା ପ୍ରକାଶିତ ।

ଅସୀମ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସୁଗୁଣର ତେଜ

ନିଜଠାରେ କେନ୍ଦ୍ରୀଭୂତ

ବାଣ୍ଟି ଦେଇଥାଅ ଯିଏ ଗୁରୁ ମାନି

ବୁଝଇ ଶିକ୍ଷା ମହତ ।

ଅସାଧ୍ୟ ସାଧନ ଦକ୍ଷ ନିପୁଣ

ଗଢ଼ିବାରେ ଥାଏ ଧ୍ୟାନ

ଝଡ଼ଝଞ୍ଜା ଯେତେ ଆସିଲେ ବି ପଥେ

କରମୁ ହାରେନି ମନ ।

ମରୁଦ୍ୟାନରେ ବି ତୁମେ ଓଏସିସ୍

ସାଜିଥାଅ ନିଜ ଶ୍ରମେ

ତୁମ ବିନା କେହି ଜିତି ପାରିବେନି

କେବେ କୌଣସି ଉଦ୍ୟମେ ।

ସାଜି ଜ୍ଞାନବୃକ୍ଷ ମିଠା ପକ୍ୱଫଳେ  

ସଭିଙ୍କ ଅଞ୍ଜଳି ଭରି

ଅତ୍ର ତତ୍ର ସବୁଠାରେ ତୁମେ ପରା

ଖେଳାଅ ଖୁସି ଲହରୀ ।

ତୁମ ଚରଣରେ କୋଟି ପ୍ରଣିପାତ

କରେ ମୁଁ ଏକ ଅଜ୍ଞାନ

ଜ୍ଞାନଚକ୍ଷୁ ଖୋଲି ସୁପଥରେ ନିଅ

ଏହି ମୋର ନିବେଦନ ।