ଗୁରୁ ଭକ୍ତି

ଯେବେ ଠାରୁ ଗୁରୁ     ଶିକ୍ଷକ ହୋଇଲେ

      ଶିଷ୍ୟ ହୋଇଗଲେ ଛାତ୍ର

ଗୁରୁ ଭକ୍ତି ଧାରା      ଶୁଷ୍କ ହୋଇଗଲା

      ବାଲି ରହିଗଲା ମାତ୍ର ।

ଯେବେ ଠାରୁ ଗୁରୁ     ଈଶ୍ଵର ନ ହୋଇ

     ହୋଇଗଲେ କର୍ମଚାରୀ

ଶିଷ୍ୟ ଗଣ ଭକ୍ତି     ତ୍ୟାଗ କରି ହେଲେ

     ସ୍ୱାର୍ଥନ୍ଵେଷୀ ସ୍ଵେଚ୍ଛାଚାରୀ ।

ଗରିବ ଗୁରୁର       ଗାରିମା ବଖାଣେ

      ଜୀର୍ଣ୍ଣ କୁଟୀର ଯହିଁ

ଗେରୁଆ ବସ୍ତ୍ରରେ     ଗହନ ଜ୍ଞାନକୁ

      ଶିଷ୍ୟ ତହିଁ ପ୍ରକାଶଇ ।

ଯିଏ କେବେ ଗୁରୁ     ଭକ୍ତି କରି ନାହିଁ

       ଦିଏ ଖାଲି ଅପଯଶ

ଦେଖିଛ କି କେବେ    ଏମିତି ଛାତ୍ରଟେ

      ଜୀବନେ ଲଭିଛି ଯଶ ।

ବଦଳେ ସମୟ      ବଦଳେ ସମାଜ

       ବିଜ୍ଞାନ କରେ ପ୍ରଗତି

ସବୁରି ମୂଳରେ     ଗୁରୁଟିଏ ଥାଏ

       ନୁହେଁ କି ସତ୍ୟ ଏ ଉକ୍ତି ।

ଗୁରୁ ଆଉ ଛାତ୍ର      ପିତା ପୁତ୍ର ସଦା

       ଘନିଷ୍ଠ ତମ ବାନ୍ଧବ

ଏହି ସମ୍ପର୍କରେ      ଫାଟ ସୃଷ୍ଟି ହେଲେ

       ପ୍ରଗତି ନୁହେଁ ସମ୍ଭବ ।

ଗୋବର ଭିତରୁ     ସୁନା ମିଳିପାରେ

      କାଦୁଅରୁ ଅବା ତେଲ

ଗୁରୁ ଭକ୍ତି ବିନା      ଶିଷ୍ୟର ଉନ୍ନତି

     ନ ହେବ ମାନ ମୋ ବୋଲ ।