ଗୁରୁ ଭକ୍ତି

ଗୁରୁଯେ ଅଟନ୍ତି ବ୍ରହ୍ମା ବିଷ୍ଣୁଆଉ 

ଗୁରୁଦେବ ମହେଶ୍ୱର,

ଗୁରୁ ଯେ ଅଟନ୍ତି ଆଲୋକ ସ୍ୱରୂପ

କରି ଅନ୍ଧକାର ଦୂର l

ଗୁରୁ ଜାଳିଥାନ୍ତି ଆଲୋକ ପ୍ରଦୀପ

ଶିଷ୍ୟଙ୍କର ଜୀବନରେ,

ହାତ ଧରି ବାଟ କଢାଇ ନିଅନ୍ତି

ଜୀବନର ପଥ ପରେ l

ଗୁରୁ ବିନା କିଛି ବିଦ୍ୟାପ୍ରାପ୍ତ ନୁହେଁ 

ଗୁରୁ ଯେ ଦେଖାନ୍ତି ବାଟ,

ସେଇ ପଥେ ଚଳି ହୋଇଥାଉ ଆମେ

ଜୀବନରେ ବଡ଼ ଚାଟ l

ପିତାମାତା ଆମ ପ୍ରଥମ ଗୁରୁ ସେ

ଶିଖାଇଲେ କଥା କୁହା,

ତାଙ୍କ ଠାରୁ ଶିଖି ସଂସାରେ ଆମେ

ଜଣେ ଭାବେ ଆଜି ଠିଆ l

ଗୁରୁ ବିନା କେହି ମଣିଷ ହୋଇନି

ଦେବତା ହେଉ ବା ନର,

କୃଷ୍ଣ ଭଗବାନ ଶିଖିଥିଲେ ପାଠ

ଯାଇ ସାନ୍ଦୀପନି ଦ୍ୱାର l

ପାଣ୍ଡବ ମାନେ ଗୁରୁ ଦ୍ରୋଣ ଠାରୁ

ବିଦ୍ୟା ଲାଭ କରିଥିଲେ,

ଧନୁ ବିଦ୍ୟା ଠାରୁକେତେ କେତେ ବିଦ୍ୟା

ସେମାନେ ଯେ ଶିଖିଥିଲେ l

ବିଦ୍ୟା କେବେ ଶେଷ ତ ନଥାଏ

ଜୀବନ ଶିକ୍ଷାରେ ଭରା,

ଯାହାଠାରୁ ଆମେ କିଛିବି ଶିଖିଛେ

ସେଇ ଆମ ଗୁରୁ ପରା l

ଅବଧୂତ ସ୍ୱାମୀ ଚବିଶ ଗୁରୁଙ୍କୁ

ମାନିଥିଲେ ଜୀବନରେ,

ପ୍ରକୃତି ରେ ଆମେ ଯାହାବି ଦେଖୁଛେ

ଜ୍ଞାନ କିଛି ଦାନ କରେ l

ସବୁ ଗୁରୁଙ୍କର ପଦରେ ଆମର

ଭକ୍ତି ଥାଉ ସଦାକାଳେ,

ଏଇ ଜୀବନ ଟି ତାଙ୍କରି ଆଶିଷେ

କଟିଯାଉ ଅବହେଳେ l