ଗୁଞ୍ଜରିତ ଧ୍ଵନି

ରୁଦ୍ଧ ବାତାୟନେ ଅଣ ନିଃଶ୍ୱାସରେ

ବଶ୍ୟତା ସ୍ବୀକାର ହୁଏକି

ଗୁହାଳରେ ବନ୍ଧା ତୁଣ୍ଡି ମୁଖେ ପିନ୍ଧା

ପାଳିତ ପଶୁର ପ୍ରାୟକି ।

କଟାକ୍ଷ ବାଣରେ ଲୁହର ବୁନ୍ଦାରେ

ଭିଜୁଛି ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତିରେ ,

କୋହର ରାଗିଣୀ କହଇ କାହାଣୀ 

ଉତୁରିଛି ଅନୁଭୂତିରେ ।

ନଶ୍ଵର ଶରୀର ଜଳେ ଛଳନାର

ବିଶ୍ଵାସର ବିଷଘାତରେ ,

ଅଧୁରା କାହାଣୀ ବେସୁରା ରାଗିଣୀ

ଶୁଭୁଛି ହୃଦୟବୀଣାରେ  ।

ଶରୀରଟା ସିନା ଆପଣାର ବିନା

ଜଳୁଛି ଜହ୍ନର ଜ୍ୟୋସ୍ନାରେ,

ଝୁରୁଛି ଅବନୀ ଖେଳେ ମାୟାବିନୀ

ଅଧୁନା ମୋହିନୀ ଛଳରେ ।

ଅମା ଅନ୍ଧକାରେ ତମସା ନିଶିରେ

ଭରସାର ଅନୁବନ୍ଧରେ ,

ବିନିଦ୍ର ରଜନୀ ସହସା ପାହେନି

ଭିଜୁଛି ଆଖିର ଲୁହରେ ।

ଧୂସର ଧରାରେ ଦୁର୍ଗମ ପଥରେ

ଅନାହୃତ ଚକ୍ରବ୍ୟୁହରେ ,

ଏଇ ମନ ତୃଷ୍ଣା କାହା ଆଶ୍ରା ବିନା

ବତୁରି ଚାଲୁଛି ମହୀରେ ।

ଆଖି ଦୁଇ ସିନା ଦେଖଇ ଛଳନା

ବନ୍ଧାପଡେ ଆତ୍ମୀୟତାରେ ,

ବିଶ୍ଵାସର ସେଇ କଥା ପଦ ଦୁଇ

ପ୍ରତିଧ୍ୱନୀ ହୁଏ କର୍ଣ୍ଣରେ ।

ପଡ଼ି ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ ଟୋପାଏ ଆଲୋକ 

ନବ ଉଷା ଆଗମନରେ ,

ସ୍ମୃତିରେ ଅମ୍ଳାନ ତଥାପି ଜୀବନ

ବାନ୍ଧୁଥିବି ପ୍ରୀତି ଡୋରରେ ।