ଗୁଣମଣି

ଧନ୍ୟ ଗୁଣମଣି ଗୁଣର ସାଗର

  ତୁମ ମହିମା ଅନନ୍ତ ଅପାର

କରୁଣାର ନଦ କରୁଣା ହରଦ

  ସଙ୍କ୍ରମଣ ତୁମ ଅସମ୍ଭାଳ ।

ଅଦଭୁତ ସୂକ୍ଷ୍ମ ବହୁତ ଘାତକ

  ବିଷାଣୁ ଭୂତାଣୁ ଅବତାର

ଗଛେ ମଲମଲ ଚଢିବା ସହଜ

  ଓହ୍ଲାଇବା ତଳେ କଷ୍ଟକର ।

ପର ପାଇଁ ଖାତ ଖୋଳିବା ଅଟଇ

  ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ମହାକାଳ

ଅନ୍ୟ କିଏ ପଡ଼ି ମରୁ କି ନ ମରୁ

  ଆପଣା ମରଣ ଜଳ ଜଳ ।

ନଈ ନ ଦେଖିଣ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ନଙ୍ଗଳା

  ଏକଦୁଇ ଘରେ ସାବଧାନ

ଅଖା ଘୋଡା ଖୋଲି ଯେତେ ଧୋଉଥିଲେ

  ଧୌତ କି ହୁଅଇ ଅବଗୁଣ ।

ଗରୀବ ହେଉଛି ବଡ଼ କଲବଲ

  ଭେଳିକି ଯେତେକ ଭାଇରାଲ

ପର ବୁଦ୍ଧି ଅଟେ ବଡ଼ ବିନାଶକ

  ଆପଣା ବିଚାର ସଂସ୍କୃତି ଭଲ ।

ରଖ ବାଡ଼ ହିଡ କ୍ଷେତ ସୁରକ୍ଷିତ

  ସୁନାର ଫସଲ ଉପୁଜୁଥିବ

କୀଟ ଓ ପତଙ୍ଗ ପଙ୍ଗପାଳ ଦାଉ

  ବିହୁଡା କରମେ ନାଶ ହିଁ ହେବ ।