ଗୁଡ୍ ମଣିଙ୍ଗ୍

ଗ୍ରୀଷ୍ମଋତୁ ଖରା ଶୀଘ୍ର ଛୁଏଁ ଧରା

ହୁଏ ଦିନବଡ଼ ରାତିସାନ

ସୂରୁଯ ସଅଳ ଉଦୟ ହୁଅନ୍ତି

କିନ୍ତୁ ଡେରିରେ ହୁଅନ୍ତି ଲୀନ ।

ଝରକା ଫାଙ୍କରେ କଅଁଳ କିରଣ

ଶୁପ୍ତ ମୁହେଁ ଆସି ଯେବେ ପଡ଼େ

ରାତି ହଟିଯାଇ ସକାଳ ହେଲାଣି

ବୋଲି ବାସ୍ତବରେ ଜଣା ପଡ଼େ ।

ଶୁଭୁଥାଏ ପରା ପକ୍ଷୀଙ୍କ କାକଳି

ସତେ କହନ୍ତି ଶୁଭ ସକାଳ

ଦାଣ୍ଡ ଖରକିବା ଶବଦ ଶୁଭଇ

କେହି ବାହାରନ୍ତି ତୋଳି ଫୁଲ ।

ପ୍ରଭାତ ଭ୍ରମଣ ଦେହ ପାଇଁ ହିତ

ଉଠି ଚାଲନ୍ତି ଭ୍ରମଣକାରୀ 

ନବବଧୂ ପରା ସଅଳ ସେ ଉଠି

ଦେଇଥାଏ ନିତ୍ୟକର୍ମ ସାରି ।

ଡ୍ରେସିଙ୍ଗ୍ ଟେବୁଲ୍‌ ସମ୍ମୁଖରେ ବସି

ପ୍ରିୟା ସଜାଏ ରୂପକୁ ତା'ର

ସକାଳ ହେଲାଣି ଉଠିପଡ଼ ତୁମେ

ଏଣେ ଡାକୁଥାଏ ବାରମ୍ଵାର ।

ପ୍ରେମିକ ପ୍ରବର ଜାଣିଶୁଣି ପରା

ଶେଯେ ରହିଥାଏ ଚେଇଁ ଶୋଇ

ଭଲଲାଗେ ପ୍ରିୟା ଗୁଡ୍ ମଣିଙ୍ଗ୍ କହି

ଯେବେ ଦିଏ ନିଦରୁ ଉଠେଇ ।

ଗୁଡ଼‌ମଣିଙ୍ଗ୍ ସହ ଭାରି ଭଲଲାଗେ

ପ୍ରେମ ଭରା ବେଡ଼୍ ଟି ର ସ୍ଵାଦ

ଭଲପାଏ ବୋଲି କହିଦେଲେ ପ୍ରିୟା

ମନ ହୋଇଯାଏ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲିତ ।