ଗାଆଁ ମୋର ଖାଁ ଖାଁ

ଗାଆଁ ଲାଗେ ଆଜି ଖାଁ ଖାଁ ସର୍ବେ ବସିଲେଣି ସହରରେ

ପାଠ ପଢି ଯିଏ (ଅ)ମଣିଷ ହୋଇଲା କି କାମ ତା'ର ଗାଆଁରେ !

ହାଇ ସୋସାଇଟି ଗାଆଁ କି ବୁଝିବ କାର୍ପଣ ମାନ ଦେବାରେ

ଯୁ ନାହିଁ ଯା'ର ଗାଆଁରେ ପଡିଛି ମଦ ଟିକେ ଭରଷାରେ ।

ଚାଷବିଲ ଆଜି ପଡିଆ ପଡିଛି ଅଭାବୀ ବିକ୍ରି ଧାନର

ହାଇବ୍ରିଡ଼ ପନିପରିବା ଫଳୁଛି ନାହିଁ ଜୈବ ଖତ ସାର ।

ବଳଦ ଲଙ୍ଗଳ କେବେଠୁ ଗଲାଣି ଜହ୍ନି କାକୁଡିର ଲଟା

ଇନ୍ଦିରା ଆବାସ ଦି ବଖୁରିଆ କାନ୍ଥ ନାହିଁ ମାଟି ଛଟା ! 

ଗାଇ ନାହିଁ ଗାଇଆଳ କାହୁଁ ଥିବେ ହମ୍ବା ରଡି ପ୍ରଦୋଷର

ପୋଖରୀରେ ଆଉ ମାଛ ଖେଳୁନାହିଁ କାହୁଁ ବା ଆସିବେ ଚିଲ !

ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ଗଛରେ ବସୁନି ନଶୁଭେ କୋଇଲି କୁହୁ

କୁମ୍ଭାଟୁଆ ଡାକ କୁକୁଡା କ କ କ ନିଦ ଭାଙ୍ଗୁନାହିଁ ଆଉ ।

ଫଣୀ ବାତ୍ୟା କଲା ସହର ଶ୍ରୀହୀନ ପାଣି ନ ମିଳିଲା ଯହୁଁ

ବାପା ମାଆ କଥା ମନେ ପକାଇଲେ ହାଇ ପ୍ରୋଫାଇଲ୍ ବୋହୁ ।

ସହରେ ମାଡିଲା କରୋନା ଭାଇରସ୍ ଗାଆଁକୁ ଝୁରିଲେ ବାବୁ

ଗାଆଁ ଦଶା ଦେଖି ତଦୃପ ଭାବନ୍ତି ଆଉ କି ଫେରି ଆସିବୁ !

ଯେଉଁ ଗାଆଁ ଶିକ୍ଷା ସଂସ୍କାର ଗଢିଲା ଆମକୁ ମଣିଷ କରି

ହାଇ ସୋସାଇଟି ଭୁଲାଇଲା ତାକୁ ଭୁଲି ଗଲେ ନର୍କ ପରି । 

ସହଜେ ଗାଆଁରେ ରାଜନୀତି ଖେଳ ବିଷ ମଞ୍ଜି ବୁଣେ ଖରେ

ଭାଇ ଭାଇ ଭୁଲି ହତିଆର ଧରି ଉଠିଲେଣି ଘରେ ଘରେ। 

ଭାଗବତ ଟୁଙ୍ଗି ମାଟି କାମୁଡିଛି କ୍ଲବ୍ ଘରେ ଭିଡ ଜମୁଛି

ରାଜନୀତିଆଙ୍କ ପିଛା ଧରିଥିଲେ ପକେଟ ଗରମ ହଉଛି ।

ଏ ଦେଶର ଆତ୍ମା ଗାଆଁରେ ରହିଛି ବାପୁ ଦେଇଥିଲେ ବାର୍ତ୍ତା 

ଅଣ ନିଶ୍ୱାସୀ ସହରୀକରଣ ଗାଆଁ କୁ କଲା ହୀନସ୍ତା।

କଂକ୍ରିଟ୍ ଜଙ୍ଗଲ ପିଚୁ ଚାରିଆଡ ପବନ ପଶେନା ଘରେ

ତଥାପି ସଭିଏଁ ସହର ଧାବନ୍ତି ଗାଆଁ ଖାଁ ଖାଁ ଧରେ !