ଏମିତି ହୁଅନ୍ତା କି

ବରଷି ଯାଆନ୍ତା ଛମ ଛମ ହୋଇ

ନୂଆ ମେଘ ସୁର ତାଳେ

ଛନ ଛନ ହୋଇ କୁଞ୍ଜବନ ଲତା

ଦିଶନ୍ତେ ଶୋଭା ସୁନ୍ଦରେ ।

ସବୁଜ ଶ୍ୟାମଳ ହୁଅନ୍ତା ଜୀବନ

ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦ ପରମାନନ୍ଦ

ଉକୁଟି ଦିଶନ୍ତା ମନ ଆକାଶରେ

ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ସପ୍ତରଙ୍ଗ ।

ପୂରି ଉଠୁଥାନ୍ତା ଅମୃତ ମଙ୍ଗଳେ

ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ ସୁଧା ମଧୁ

ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସେ ପୁଲକି ଉଠନ୍ତା

ପ୍ରତି ପ୍ରାଣ ରୂପୀ ବିନ୍ଦୁ ।

ସଞ୍ଚରି ଯାଆନ୍ତା ସୁଧା ପଞ୍ଚାମୃତ

ଭୂଗୋଲୋକେ ସୁସଂସ୍କାର

ପବିତ୍ର ଗୋମୟେ ଉନ୍ମେଷି ଉଠନ୍ତା

 ବୀଜମନ୍ତ୍ର ଓମ୍ କାର।

ଏମିତି ହୁଅନ୍ତା ଗୋବିନ୍ଦଙ୍କ ଇଚ୍ଛା

ଭୁଲି ସର୍ବେ ଭେଦଭାବ

ଭଜନ୍ତୁ ଗୋବିନ୍ଦ ଶ୍ରୀ ପଦାରବିନ୍ଦ

ଜୟ ଜୀବନର ଜୟ ।