ଏ ବୋଧେ ଗୋଟିଏ କବିତା

ଜୀବନମୟ ପୃଥିବୀରେ

ଏ କାହାର ଜୀବନ,

ମନର ମନ୍ଦିରରେ

ଏ କାହାର ପୂଜା ଫୁଲ,

ଫୁଲର ପାଖୁଡ଼ାରେ

ଏ କାହାର ସ୍ତବକ,

ଫଗୁଣର ହିଲ୍ଲୋଳରେ

କାହାର ଏ ଆତଯାତ,

ଚିକ ମିକ ଆଲୁଅରେ

ଏ କାହା ରରଙ୍ଗର ବର୍ଣାଳୀ ,

ହୃଦୟର ଅଳିନ୍ଦରେ

କାହାର ସାରେଗାମା ସ୍ୱର

ସୁନାର ହରିଣ ନାଚେ

ଆଖିରେ ଆଖିରେ କାହାର,

ରାତିର ସ୍ୱପ୍ନରେ

ଏ କାହାର ଆଲିଙ୍ଗନ,

ପ୍ରେମର ନଗରୀରେ

କାହାର ପ୍ରେମ ବଳିଦାନ,

ସ୍ୱର୍ଗର ନନ୍ଦନକାନନ ଭଳି

ଏଠି କିଏ ସିଂଚୁଛି ଅମୃତ

ଜୀବନର ଗଣିତରେ

ଏ ସବୁର ଚିହ୍ନ ବର୍ଣ

ଏଠି କିଛି ବି ମିଳେନା

ଭୋଗବାଦର ସମାଜରେ

ଏମିତି ତ ଜାଗା ନାହିଁ ,

ଏମିତିକା ସ୍ବପ୍ନ ବି ନାହିଁ,

ତେବେ ଶବ୍ଦରେ ଶବ୍ଦରେ,

କବିର କାଗଜ କଲମରେ

ଏ ବୋଧେ ଗୋଟିଏ କବିତା