ଦୂରେ ବହୁ ଦୂରେ

ସଞ୍ଜ ଆସେ ନଇଁ ନଇଁ

ନୀଳ ଗଗନରେ ଚାନ୍ଦକୁ ଦେଖିଲେ,

ଢଳ ଢଳ ଉର୍ମି ସରସୀର ଛାତିରେ 

ଫୁଲେଇ ହେଉଛି କଇଁ ।

ପ୍ରୀତି ଭିଜା ଆଖି ନୟନ କୋଣରେ,

ପ୍ରିୟ ପାଇଁ ଅନୁରାଗ,

ଯୁଗ ପରେ ଯୁଗ ବିତିଯାଉଅଛି,

ଲଭିବାକୁ ପ୍ରିୟ ସଙ୍ଗ ।

ଦୂର ଆକାଶରେ ପ୍ରିୟର ନିବାସ,

ବହୁ ଦୂରେ କମଳିନୀ

ପଲକ ପଡୁନି ଅନାଇ ରହିଛି,

ବିଧୂ ପ୍ରେମେ ପାଗଳିନୀ ।

ପ୍ରୀତିର ପୀୟୂଷ ଢାଳୁଛି ଚନ୍ଦ୍ରମା,

ଭିଜୁଛି କୁମୁଦ ତନୁ

ଅଭିସାରିକା ସେ ପ୍ରିୟ ବିରହରେ,

ରହିପାରେ ନାହିଁ ପ୍ରିୟ ବିନୁ ।

ଯୋଜନ ଯୋଜନ ଦୂରତା ବୁଝେନା,

ଦେଇଛି ଯେ ମନ ଥରେ

ନିବିଡ଼ ହୁଅଇ ପ୍ରୀତିର ବନ୍ଧନ,

ହୃଦୟ ତାହାକୁ ଝୁରେ ।

ହସେ ନୀଳ କଇଁ ନୀଳ ସରୋବରେ,

ନୀଳ ଜହ୍ନ ନୀଳିମାରେ

ଜୋଚ୍ଛନା ମହୁର ମଧୁର ପରଶେ,

ପ୍ରିୟ ଦେଖି ଆକାଶରେ ।

ଦେଖୁଛି ଦେଖିବ ପ୍ରୀତିରେ ମଜ୍ଜିବ,

ପାଇବାରେ ନାହିଁ ଲୋଭ

ପାଇଗଲେ ଥରେ ଆକର୍ଷଣ କମେ,

ପାଇବାରେ କିବା ଲାଭ ।

ଚାନ୍ଦ ପାଇଁ କଇଁ କଥା ଅଛି ରହି,

ରହିଥିବ କାଳକାଳକୁ

ଅଭେଦ ପ୍ରୀତିରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇଛନ୍ତି,

ଛାଡ଼ି ଯିବେ ନାହିଁ ଆନକୁ ।

ଗଢ଼ିଛନ୍ତି ବିହି ଜଣେ ଆନ ପାଇଁ,

ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ନାହିଁ ଅନ୍ତ

ଝୁରି ମରିବାରେ ବିରହ ନିଆଁରେ,

ମିଳିଥାଏ ମିଠା କଷ୍ଟ ।

ହାତ ବଢ଼ାଇଲେ ହାତ ତ ପାଏନା,

ହୃଦୟ ଯାଇଛି ଲାଖି

ଛଳନା ନଥାଏ ଚୀର ଶାଶ୍ୱତ,

ଦେଖେ ଦୁହିଁଙ୍କର ଆଖି ।