ଦୂର୍ବାଦଳ

ଗାଈ ବାଛୁରୀ ଆସ ଆସ

ଖାଅ ସରସ ଦୂବ ଘାସ ।

ମନ ହୋଇବ ଛନଛନ

ଡିଆଁ କୁଦକୁ ହେବ ମନ ।

ଶ୍ୟାମଳ ଦୂର୍ବାଦଳ ମହୀ

ଆତ୍ମା ନୟନେ ତୃପ୍ତି ଦେଇ ।

ଚାରଣେ ହେଲେ ପାଦ ସ୍ପର୍ଶ

ପ୍ରାଣକୁ କରଇ ଉଲ୍ଲାସ ।

ପଥି ଔଷଧୀ ଦୂବଘାସ

ଦୂର୍ବା ରସରେ ବ୍ୟାଧି ନାଶ ।

ମରଣ ହରେ ତା ସପନ

ତା ଦେହୁ ଅମୃତ କ୍ଷରଣ ।

ଅମୃତମୟ ଏ ଜୀବନ

ଦୁର୍ବାର ମଧୁ ଆକର୍ଷଣ ।

ମଣିଷ ମରେ ବାର ବାର

ଜନମେ ସତ୍ୟ ଯେ ସୁନ୍ଦର ।

ଜୀବନ ବିଜୟୀ ବାରତା

ଦୂର୍ବା ପତ୍ରରେ ଅଛି ଲେଖା ।

ଦୂର୍ବା ଅକ୍ଷତ ଆଶୀର୍ବାଦ

ଖଣ୍ଡଇ ଦୂରିତ ବିପଦ ।

ବିଦ୍ୟା ଆରମ୍ଭ ଶ୍ରୀଗଣେଶ

ବିବାହ ବ୍ରତେ ଦୂର୍ବା ସ୍ପର୍ଶ ।

ଜୀବନ ଶାନ୍ତି ଶତଦଳ

ପ୍ରଶାନ୍ତ ନୀଳ ସୁକୋମଳ ।

ଜୀବନ ପୁଣ୍ୟ ମୁକ୍ତି ପଥ

ଦୂର୍ବା ମଙ୍ଗଳେ ସାମରଥ ।