ଦୁର୍ଲଭ ବନ୍ଧୁତ୍ୱ

ଆମରଣ ପଥ    ନିଷ୍କପଟ ଯୁକ୍ତ

     ତୁମ ବନ୍ଧୁତ୍ୱକୁ ନେଇ  

ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ମୋ    ନିଷ୍କର ନିର୍ମଳ 

    ବନ୍ଧୁତ୍ୱର ଭାର ବହି... ।

ଅସୀମ ନିଃସ୍ଵାର୍ଥ    ନିର୍ବୋଧ ମୋ ବନ୍ଧୁ 

      ତୁମ ରୂପାନ୍ତର କରି  

ଶ୍ଵେତ ଫର୍ଦ୍ଦେ ଆହା    ବର୍ଣ୍ଣିବି ମୁଁ ବୋଲି 

      ତୁମ ପଟନ୍ତର କରି... ।

ନବାଗତ ମୋର   ସୁବର୍ଣ୍ଣ ସମକ୍ଷ 

      ସୁଧା ତୁଲ୍ୟ ଏ ସମ୍ପର୍କ  

ନିଷ୍କଳଙ୍କ ଏହି    ଦୁର୍ଲଭ ବନ୍ଧୁତ୍ୱ 

      ହୀରକ ସଦୃଶ ଅର୍ଘ... ।

ଶୁଦ୍ଧ ଆବରଣ    ଚିର ଆଚ୍ଛାଦିତ 

      ସର ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ବନ୍ଧନ  

ଆଦ୍ୟରୁ ଶାଶ୍ୱତ   ଶୋଭ୍ୟ ପ୍ରଜ୍ଜଳିତ 

     ବନ୍ଧୁ ର ଦୀପ୍ତ ହୁତାଶନ... ।

ପ୍ରତି ଦିନେ ପ୍ରାପ୍ୟ   ମଧୁର ଆଳାପ 

       ଅନନ୍ତ ସୁଖରେ ସାର  

କ୍ଲାନ୍ତ ଅନୁଭବ   ହୁଏ ନାହିଁ କେବେ 

      ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ଅର୍ଥ ଯେ ସାର... ।

କ୍ଷତ ଯୁକ୍ତ ଭାବ    ହୃଦ ପ୍ରତିଘାତ 

       ସବୁ ସେ ନିରେଖି ନିଏ  

ଲୋକିତ ନୟନ   ଅନୁକମ୍ପା ପୂର୍ଣ୍ଣ 

       ସବୁ ବଖାଣି ସେ ଦିଏ... ।

ନିସହାୟବସ୍ଥେ    ବିଚ୍ଛେଦ ନହୋଇ 

       କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସାଉଁଟି ଭରେ  

ଅଧରେ ହାସ୍ୟ    ମନ ଉଲ୍ଲାସିତ 

      ଯନ୍ତ୍ରଣା ମୋ ଦୂର କରେ... ।

ମୁଖେ ମଧ୍ୟେ ହସ    ଫୁଟାଇବା ପାଇଁ 

       ହାସ୍ୟ ଭରା ନାଟ କରେ  

ଅଶ୍ରୁକୁ ସାଉଁଟି     ଅମୂଲ୍ୟ ସେ ମୋତି 

       ତାର ମୂଲ୍ୟାୟନ କରେ... ।

ସଦା ରହିଥାଏ   ସୁଖରେ ଦୁଃଖରେ 

        ବନ୍ଧୁର କଳନା ନାହିଁ  

ଅନ୍ତ ସମ ଯାଏ    ବନ୍ଧୁ ଥାଏ ପରା 

      ବନ୍ଧୁତ୍ୱର ଭାବ ନେଇ... ।

କ୍ରୋଧାଶକ୍ତ କେବେ   ହୋଏ ନାହିଁ ସେତ

       ସ୍ନେହ ର ବରଷା କରେ  

ଯହିଁ ଥିଲେ ବନ୍ଧୁ    ଦୂରୀଭୂତ ହୋଇ

      ମନ ରେ ଭାବନା ଭରେ... ।

ବନ୍ଧୁତା ବର୍ଣ୍ଣିଲେ   ଅସୀମ ସେ ଶବ୍ଦ

       କାହୁଁ ମନେ ଉଙ୍କି ମାରେ  

ଫର୍ଦ୍ଦ ପରେ ଫର୍ଦ୍ଦ    ଶେଷ ହୋଇଯିବ

     ବନ୍ଧୁତା ବର୍ଣ୍ଣନା ଭରେ... ।

ଅସରନ୍ତି ଏହି    ଭାବନା ସମ୍ଭାର

        କାହୁଁ ଆଜ ସରିଯିବ  

ବର୍ଣ୍ଣୁ ଥିବି ଯଦି    ଏହି ପରି ଭାବେ

        ଦିନ ମୋର ସରିଯିବ.... ।

ଆଶା କରୁଅଛି   ବନ୍ଧୁତାକୁ ମୋର 

        ସାଇତି ରଖିବ ସଦା  

ମନେ ଦ୍ଵନ୍ଦ୍ୱ ଭାବ   ନରଖିବ ବନ୍ଧୁ 

      ତୁମରି ସମ୍ପର୍କେ ବନ୍ଧା..... ।