ଦୁର୍ଗେ ଦୁର୍ଗତି ନାଶିନୀ

ଆସଗୋ ଜନନୀ ଦୁର୍ଗତି ନାଶିନୀ

ତ୍ରିଶୂଳ ଧାରିଣୀ ମାଆ

ରକ୍ଷା କର ମା' ଗୋ ତୁମରି ସନ୍ତାନେ

ବିପଦେ ତୁମେ ଯେ ସାହା ।

ଅସୁର ପ୍ରକୃତି ଧରିଛି ମନୁଷ୍ୟ                  

ଅତ୍ୟାଚାରୀ ଏ ମହୀରେ

ନାରୀର ସମ୍ମାନ ଧୂଳିସାତ ଏଠି

ବଞ୍ଚନ୍ତି ବହୁ କଷ୍ଟରେ ।

ନାରୀ ଜନ୍ମ ନେଇ ଅସୁରୁଣୀ ପରି 

ବିଶୃଙ୍ଖଳିତ ହୁଅନ୍ତି

ନ ପାରନ୍ତି ସହି ଅନ୍ୟର ସୁଖକୁ

ଈର୍ଷାରେ ମନ୍ଦ ପାଞ୍ଚନ୍ତି ।

ବାଳୁତ ଶିଶୁ ବି ନୁହେଁ ସୁରକ୍ଷିତ

ବିପଦରେ ପଡ଼ୁଥାନ୍ତି 

ତୁମ ଆଗମନେ ଭୟଶୂନ୍ୟ ସର୍ବେ

ଜୀବନ୍ତ ହୋଇ ଉଠନ୍ତି ।

ତୁମ ପଦାର୍ପଣେ ପାର୍ବଣର ଦିନେ

ଉଛୁଳି ପଡ଼ଇ ଧରା

ଯେତେ ଯେତେ ପାପୀ ହୁଅନ୍ତି ସନ୍ତାପି

ତୁମ ଆବିର୍ଭାବେ ପରା ।

ମା'ଗୋ ଦିବ୍ୟ ଶକ୍ତି ଦେଉଥାଅ ମୁକ୍ତି

ତ୍ରିନେତ୍ରେ ଧରିତ୍ରୀ ଦେଖ

ପାପ ବିନାଶିନୀ ତୁମେ ଗୋ ଜନନୀ

କୃପା ଦୃଷ୍ଟି ଟିକେ ରଖ ।