ଦଇନି

ଆପତ୍ତି କରୁଛି ଶୁଣ ମୋ ଦଇନି

ନିଷ୍ଠୁର କାହିଁକି ହୁଅ,

ଦୁଃଖିଟିଏ ବୋଲି କରେ ମୁଁ ଗୁହାରୀ

ଶୁଭେ କିବା ନାହିଁ କୁହ ।

ସତ୍ୟକୁ ପରଖି ଅସତ୍ୟକୁ ଦେଖି

ହୋଇଛି ମୁଁ ଲୋକଲଜ୍ୟା,

ସବୁ ଜାଣି ତୁମେ ଲାଞ୍ଛନା ଦେଉଛ

ଇଏ କି ତୁମର ସଜ୍ଜା ।

ପ୍ରାପ୍ତି ପଛେ ଧାଇଁ ଆଜି ବେସାହାରା

ପାଇଲିନି ଟିକେ ଶାନ୍ତି,

କେତେ ଅବା ଆଉ ଅଲୋଡ଼ା ରହିବି

ଦିଅ ମୋତେ ତୁମେ ମୁକ୍ତି ।