ଦିବ୍ଯ ଆନନ୍ଦ ଝର

କ୍ଳାନ୍ତ ଅବସନ୍ନ ଶରୀର ;

ଜୟ ପରାଜୟର

ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ

ତମାମ ସମୟ ବିତିଛି ।

ସୁଖ ଶାନ୍ତି ଲାଗି

ବିଷୟ ଭୋଗରେ

ବହୁତ ଖୋଜିଛି ।

ଭୌତିକ ବସ୍ତୁରେ ସୁଖ ଖୋଜୁଖୋଜୁ

ଧସେଇ ପସିଯାଏ

ଦୁଃଖ ଦରିଆରେ ।

ଭଗ୍ନ ମନୋରଥରେ

ନୈରାଶ୍ଯ ବାଲିଚରରେ

ପରାଜୟର ଗ୍ଲାନିବୋଧରେ

ଅଲୋଡା ହୁଏ ଜୀବନ ।

ପାଶୋରି ଯାଏ ସେ,

ସୁଖ ନ ଥାଏ ବହିଃର୍ମୁଖରେ

ଅବା ବିଷୟ ଭୋଗରେ;

ଇନ୍ଦିୟ ଦାସରେ

କିମ୍ବା ବାହ୍ୟବସ୍ତୁ ରେ ।

ସୁଖ ଥାଏ ଅନ୍ତଃ ଦୃଷ୍ଟିରେ

ଶାନ୍ତି ଥାଏ

ଷଢରୀପୁ ଦମନରେ ।

ଆତ୍ମା ହିଁ ଅଜର ଅମର

ସ୍ବାକ୍ଷର ହିଁ ଶାଶ୍ବତ ସତ୍ତାର

ପ୍ରମୋଦ ହିଁ ହୃଦ କନ୍ଦର

ତହିଁ ବିଜେ ପ୍ରଭୁ ସ୍ୱୟମ୍ଭୁ ଶଙ୍କର ।

ବେଳ ଥାଉ ଥାଉ ମନ

ବାନ୍ଧରେ କୁମର ,

ନାମରେ ହିଁ ବ୍ରହ୍ମ

ସେ ତ ଦିବ୍ଯ ଆନନ୍ଦ ଝର,

ଅବଗାହନ କରେ ଯେ

ସେ ଶାଶ୍ବତ ଝରେ

ସଚ୍ଚିଦାନନ୍ଦ ଅଟେ ସେ

ଏ ଭବସାଗରେ ।