ଦଇବ ଆମର ସାହା

ଆସିଅଛି ଶୀତ ପ୍ରକୃତି କୋଳକୁ

ବାଘୁଆ ଜାଡ଼କୁ ନେଇ

ଥରାଇ ଦେଉଛି ହେମାଳରେ ତା'ର

ହେଉନାହିଁ ଜମା ସହି ।

ଧନୀଠୁ ଗରିବ ପିଲାଠାରୁ ବୃଦ୍ଧ

ଥୁରୁଥୁରୁ ମାଘମାସେ

ନାନାଦି ଜାତିର ଶୀତ ପୋଷାକରେ

ଧନିକର ଦେହ ହସେ ।

ଭାଗ୍ୟବଳେ ଆମେ ହେଇଛୁ ଗରିବ

ମନେ ଆମ ଦୁଃଖ ନାହିଁ

ନିଆଁ ଟିକେ ଜାଳି ଶୀତକୁ ଦୁରେଇ

ହସନ୍ତି ଭଉଣୀ ଭାଇ ।

ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ଆମ ଦାମୀ ଶୀତବସ୍ତ୍ର

ଦଇବ ଆମର ସାହା

ଖୁସିରେ ଆଦରି ନେଇଛୁ ସବୁ ତ

ପ୍ରକୃତି ଦେଇଛି ଯାହା ।