ଧୈର୍ଯ୍ୟ ପଥ

ଜୀବନଟି  ନୁହେଁ ସହଜ ସୁନ୍ଦର

ସଦା ହସ ଖୁସି ଭରା,

ବେଳେ ବେଳେ ଘୋଟେ ଅମାଅନ୍ଧକାର 

ଦିଶେ ନାହିଁ ପଥ ପରା l

ଧଇର୍ଯ୍ୟ ପଥକୁ ଧରିବାକୁ ହୁଏ

ସେପରି ବିପଦ ବେଳେ,

ଯେତେ ଲମ୍ବା ହେଉ ସେ ପଥଟିପଛେ 

ଅନୁସରି ତାକୁ ଚଳେ l

ଭାଙ୍ଗିଯାଏ କେବେ ମନ ଟି ଆମର

ଖଣ୍ଡ ବିଖଣ୍ଡିତ ହୋଇ,

ଭଙ୍ଗା ମନଟି କୁ ଆଶ୍ୱାସ ଦେଉ

ଧଇର୍ଯ୍ୟ ସାହସ ନେଇ l

ଧଇର୍ଯ୍ୟ ପଥରେ ଈଶ୍ୱର ବିଶ୍ୱାସ

ଆମକୁ ଆଗେଇ ନିଏ,

ଧଇର୍ଯ୍ୟ ଧରିଥିଲେ ନିଶ୍ଚିତରେ ଦିନେ

ସଭିଙ୍କର ଜୟ ହୁଏ l

<

Advertisement

/p>

ରାବଣ ପୁରୀରେ ସୀତା ମାତା କେତେ

ବିପଦରେ ଥିଲେ ରହି,

ଶ୍ରୀରାମଙ୍କ ନାମ ଜପାମାଳି କରି

ଧଇର୍ଯ୍ୟ ହୃଦୟେ ବହି l

ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ପୁଣି ରହିଥିଲେ ଦିନେ 

ବାଲ୍ମୀକିଙ୍କ ତପୋବନେ,

ଶେଷରେ ଶ୍ରୀରାମ ଚିହ୍ନିଲେ ପିଲାଙ୍କୁ

ରାମାୟଣର ଗାୟନେ l

ଧୈର୍ଯ୍ୟ କୁ ଧରି ଗାନ୍ଧିଜୀ କରିଲେ

ଅସହଯୋଗ ଆନ୍ଦୋଳନ,

ହେଉ ପଛେ ଡେରି ଭାରତ ଆମର

ହୋଇଲା ଶେଷେ ସ୍ୱାଧୀନ l

ଧଇର୍ଯ୍ୟ ପଥରେ ଆଗେଇ ଯିବା

ଯେତେ ହେଉ ଅଙ୍କା ବଙ୍କା,

ଈଶ୍ୱର ବିଶ୍ୱାସ ହୃଦୟରେ ଥିଲେ 

ଦୂର ହୋଇଯିବ ଶଙ୍କା l