ଦେବୀ ଭବାନୀ

କାଶତଣ୍ଡି ମାଳ ମାଳ

ଧବଳ ଚାମର ସମାନ ଲହରେ, ଦିଶଇ ବଡ଼ ସୁନ୍ଦର ।

ଦିଶଇ ବଡ଼ ସୁନ୍ଦର

ଆକାଶ ପ୍ରଦେଶେ ତୁଳାଭିଣା ମେଘ

ଅବା, ସତେକି ସ୍ଫଟିକ ମାଳ

ହାତେ ଧରି ଉଭା ଦିଗାଙ୍ଗୀ ସୁନ୍ଦରୀ

ବନ୍ଦନେ ଦେବୀ ପୟର ।

ଛାଡି ଛାଡି ଯାଏ ବର୍ଷା

ଟୋପିଟୋପି ମାଇକାକର ପଡୁଛି,ଶୀତେଇ ଯାଉଛିରସା ।

ଶୀତେଇ ଯାଉଛି ରସା

ଅଶିଣ ସକାଳ ଦିଶଇ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ

ଯେତେ, କାକ କୁମ୍ଭାଟୁଆ ଭାଷା

ଉଛୁଳି ଉଠୁଛି ଦଶଦିଶ ସାରା

ହରଷ ହୁଅଇ ଚଷା ।

ମହୁମାଛି ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ

ଫୁଲରୁ ଫୁଲକୁ ଉଡି ବୁଲୁଅଛି, ବଜାଉଛି କି ସେ ବେଣୁ ।

ବଜାଉଛି କି ସେ ବେଣୁ

ଦେବୀ ଆବାହନୀ ଗୀତ ତାଳେ ତାଳେ

ସେତ, ଉଡାଉଛି ଫୁଲ ରେଣୁ

ଆସ ମହାଦେବୀ କୈଳାସ ବାସନୀ

ଦିବ୍ୟାମ୍ଵରା ଦିବ୍ୟ ତନୁ ।

ଶୁଭ ବାଦ୍ୟ ତାଳେ ତାଳେ

ସିହପୃଷ୍ଠେ ବସି ଆସ ଭଗବତୀ, ଦୁଃଖ ଦୂର କରବାରେ ।

ଦୁଃଖ ଦୂର କର ବାରେ

ଅଧମ ଏଜନ ସମାଜ ଏଠାରେ

ତୋର, ପ୍ରତିକ୍ଷାରେ ଅବିରଳେ

ଚାହିଁ ରହିଛନ୍ତି ଆକୁଳ ଅନ୍ତରେ

ଆସ ଏ ଶୁଭ ବାସରେ ।