நூலகம்
சுயவிவரம்
## ଡଙ୍ଗା ##
## ଡଙ୍ଗା ##
1 min
193
ସକାଳ ସୂରୁଯ ପ୍ରହରେ ଯେସନ
ଲାଗିଥାଏ କଷ୍ଟକର
ଜୀବନର ଡଙ୍ଗା ଅପରାହ୍ନ ବେଳେ
ସେହିପରି ଦୁଃଖକର ।।
ସମୟ ସୁଅରେ ଜୀବନ ଡଙ୍ଗା ତ
ଅଚିନ୍ତାରେ ଭାସୁଅଛି
ବିନା ନାଉରୀରେ କୁଆଡେମୁଁ ଯିବି
ଡଙ୍ଗା ବୁଡିବ ଲାଗୁଛି ।।
ଡଙ୍ଗା ଯେ ବୁଡିବ ଜାଣନ୍ତି ସଭିଏଁ
ତଥାପି ରୁହନ୍ତି ଗର୍ବେ
ଦିନ ମାସ ବର୍ଷ ବିତିଗଲା ପରେ
ବୁଝନ୍ତି ଏକଥା ସର୍ବେ ।।
କାଗଜ ପରି ମୋର ଜୀବନ ଡଙ୍ଗା
ନିତି ଜୁଆରରେ ଭାସେ
ସଂସାର ବନ୍ଧନ ଯାତନା ଆବଦ୍ଧ
ବିପରୀତ ଆଜି ଦିଶେ ।।
ସମୟର ସୁଅ ଉଜାଣି ବୋହୁଛି
ଅକାତ କାତ ତା ମୂଲ
ତାକୁ ଧରିବାକୁ ପଛରେ ଧାଉଁଛି
କିଏ ହେବ ତାର ତୁଲ ।।
ପାରି ହେବା ପାଇଁ ଏ ଭବ ସାଗରୁ
ସଜାଇ ରଖିଛି ଡଙ୍ଗା
ଭଙ୍ଗା ସପନରେ ଦେଖି ମୁଁ ପାରୁଛି
ଭାବନା ଟା ଦରଭଙ୍ଗା ।।
ଭାସି ଭାସି ଯାଏ ଜଞ୍ଜାଳ ସୁଅରେ
ଆନ ଗତି କିଛି ନାହିଁ
ପ୍ରଭୁ ପାଦ ପଦ୍ମେ ମିନତି କରୁଛି
ଆଶୀଷ ଲଭିବା ପାଇଁ ।।
