ଦୈାଡ

ଦଉଡା ଦଉଡି ଜୀବନର ପଥେ

ଦଉଡର ନାହିଁ ଶେଷ

ଶେଷ ତ ଆରମ୍ଭ ଆରମ୍ଭ ଭିତରେ

ଖୋଜେ ସମୁଦ୍ରରେ ଶୋଷ ।

ଆଗକୁ ଆଗକୁ ଧାଉଁଅଛି ଯେତେ

ପଛରୁ ଭିଡୁଛି ଜଣେ

ଆଗରେ କେବଳ କୁହୁଡିର ଘର

ବୁଝାଇ କହୁଛି କାନେ ।

ପଛକରି ମୋତେ ଦଉଡିଲେ କିଏ

ଲାଗୁଛି ମୁଁ ହାରିଗଲି

ଦଉଡ଼ି ଦଉଡ଼ି ଥକିଗଲେ ଲାଗେ

କାହିଁକି ଦଉଡି ଥିଲି ।

ଲୋଭ,ମୋହ,ମାୟା ପଛରେ ଦଉଡ଼

ସଂସାରଟା ଡାହା ମିଛ

ବୃଥା ମରିଚିକା ଚୋରାବାଲି ମଧ୍ୟ

ହେଉଛି ମୁଁ ଆଗପଛ ।

କେତେ ଜିତିଥିଲି କେତେ ବା ହାରିଲୀ

କଳିଛି ମୁଁ ଯେବେ ବସି

ଜୀବନ ଖୋଜୁଛି ତୁମର ପରସ

ବିବେକ ଦେଉଛି ହସି ।

ଦଉଡ଼ି ଶେଷରେ ତୁମକୁ ଖୋଜିଲେ

ତୁମେ ମିଳିବ ବା କାହିଁ

କେତେ ଯୋଗୀଋଷି ସଂସାରକୁ ତ୍ୟାଗୀ

ତୁମକୁ ପାଆନ୍ତି ନାହିଁ ।