ରୂପ

ହାଡ଼ ମାଂସ ଯୋଡି ଚର୍ମ ହେଲେ ଘୋଡି

ରୂପ ହୁଅଇ ପ୍ରକଟ

ରୂପର ପସରା ଏ ସଂସାର ସାରା

ରୂପେ ଜୀବ ହୁଏ ଜାତ ।

 ଧରୀ ରଙ୍ଗ ତୂଳୀ ଯେବେଆଙ୍କେ ବସି

ରୂପ ତୁମ ମନେ ଭାବି

ସବୁ ରଙ୍ଗ ଖାଲି ଲାଗେ ଫିକା ଫିକା

ତୁମେ ତ ଅଦେଖା ଛବି ।

କେମିତି ଆଙ୍କିବି ତୁମେ କାହା ପରି

ରୂପ ବା କାହିଁ ତୁମର

ରୂପ ଥିଲେ ସିନା ଛବି ଆଙ୍କିଥାନ୍ତି

ନିରଞ୍ଜନ ନିରାକାର ।

ତୁମେ ତ ଦେଇଛ ରୂପ ଏ ଜଗତେ

ସଚରାଚର ଜୀବକୁ

ତୁମ ରୂପ ଖୋଜି ପାଇନାହିଁ କେହି

ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଲାଗେ ନିଜକୁ ।

ରୂପରେ ଗରବ କରୁଥାଇ ଜୀବ

ଆପଣା ରୂପକୁ ଦେଖି

ରୂପ ଚାଲିଗଲେ ଚିତ୍ତ ଚିନ୍ତା ଜଳେ

ଅରୂପକୁ ବସେ ଖୋଜି ।

ରୂପରେ ଅରୂପ ଅରୂପରେ ରୂପ

ଅପୂର୍ବ ରୂପେ ସମ୍ଭାର

ସେ ରୂପକୁ ନିତ୍ୟ କରିବ ଦର୍ଶନ

ଶୂନ୍ୟ କରିଲେ ଭିତର ।