ମାତୃଭାଷା

ନାହିଁ ମାତୃଭାଷା ଶିକ୍ଷା କ୍ଷେତ୍ରେ ପ୍ରୀତି 

ତାକୁ କି ଜ୍ଞାନୀ କହିବା

ଜନନୀର ପ୍ରେମ ନାହଁ ଯାର ହୃଦେ

ଜ୍ଞାନୀ କି ତାକୁ ଭାବିବା !!

ସମ୍ମାନ ! ଆଣିବ କି ସମାଜ ନିର୍ମାଣେ 

      ହୀନ ମାତୃଭାଷା ଯେହୁ ମଣେ

      ଅଜ୍ଞାନୀ ତାକୁ ଜଗତ  ଗଣେ !!

ଶାସ୍ତ୍ର ଜାଣି ଅଛି ସାହେବ ସାଜିଛି

ମୁଖରେ ବିଦେଶୀ ଭାଷା

ବନ୍ଧୁ ଓ କୁଟୁମ୍ବେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ତାର 

କରୁ ଅଛି ଲୋକ ହସା !!

ହେ ବିଜ୍ଞ ! ସମାଜ କୁହେ ତାକୁ ଅଜ୍ଞାନୀ

      ହେଉ ବା ସେହୁରେ ବଡ଼ଜ୍ଞାନୀ

      ନୁହେଁ ମାନବ ସେହୁ ଅଜ୍ଞାନୀ !!

ଯୁବା ଓ ଯୁବତୀ ଦିଅ ମନ ଧ୍ୟାନ 

ଶିକ୍ଷା ଜ୍ଞାନ ମାତୃଭାଷା

କରିବ ନିଶ୍ଚୟ ଉନ୍ନତି ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵ 

ପୂର୍ଣ୍ଣ ତହିଁ ଅଭିଳାଷ !!

ସାର୍ଥକ ! ତୋର ଜୀବନ ଅଜ୍ଞାନେ ଜ୍ଞାନ

      ହେବୁ ଜୀବନେ ତୁହି ମହାନ

      ଘନ ଅନ୍ଧାରେ ଆଲୁଅ ଜହ୍ନ !!

ନୂଆ ଶିକ୍ଷା ନୀତି ନୂଆ ଭାରତର

ଶିକ୍ଷା ମାତୃଭାଷା ଯାର

ଶିକ୍ଷା ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଜନନୀର  ଭାଷା

ସଂସ୍କାର ସଂସ୍କୃତି ଧାର !!

ଅମୃତ ! କାଳ ଚନ୍ଦନ ହେ ଜ୍ଞାନୀ ଜନ

      ମାତୃ ଭାଷା ଆମ ଅଭିମାନ

      କର ଲେପନ ନିଜ ବଦନ !!

ଗର୍ବିତ ହୋଇବା ମାତୃଭାଷା ପଢ଼ି

ଶିକ୍ଷାକୁ ସନ୍ତାନେ ଯୋଡ଼ି 

ଆତ୍ମନିର୍ଭର ଏ ଦେଶ ହିତ ପାଇଁ

ଦେବରେ ବିଶ୍ବାସ ଗଢ଼ି !!

ଆଦର ! କରିବାହେ ନିଜ ମାତୃ ଭାଷା 

      ପଢ଼ିବେ ଛୁଆ ଜନନୀ ଭାଷା

      ନ ହୁଅ ଭାଇମୋ ଲୋକହସା !!