ଚିଲିକା ଜଳେ

ଚିଲିକା ଜଳେ

ତଲେଇ ଲଗା ଡଙ୍ଗା କୁ ଚଳାଇ ଚଳାଇ

ଚିଲିକା ହ୍ରଦ ରେ ଦିନେ ଯାଉ ଯାଉ କାହିଁ ।

ଦିବା ଶେଷ ହୋଇ ହେଲା ସନ୍ଧ୍ୟା ଉପଗତ

ବହୁ ଦୂର ପଥ ଏବେ ଯିବାକୁ ହେବତ ।

ଢେଉ ଯୋଗୁଁ ନାଚି ନାଚି ଚାଲି ଥାଏ ନାଆ

 ଭାସି ଆସେ ଧୀରେ ଧୀରେ ସୁଶୀତଲ ହାବା ।

ଚଢ଼େଇ ଗୁହାଦି ନାନା ପାହାଡ ପର୍ବତ

ଦିଶୁ ଥାଏ ମନୋହର ସୁଦୂର ଦିଗନ୍ତ ।

ଅପର ପାଖ ରେ କାଳୀ ଜାଇ ଙ୍କ ମନ୍ଦିର

ଭାବୁ ଥାଉ  ମନେ ମନେ ଆହା କି ସୁନ୍ଦର ।

ପ୍ରାକୃତିକ ଶୋଭା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ମଣ୍ଡିତ ବେଶ

 ମନଲୋଭା ଲାଗେ ପ୍ରାଣେ ଉଠଇ ପୁଲକ ।

ପବନ ରେ ଦୋହଲି ବଢେ ଆଗକୁ ନାଆ

ହସେ ଖିଲି ଖିଲି ପ୍ରକୃତି ଲୀଳା ଓ ଶୋଭା ।

ମନ  ହୁଅଇ ଆତୁର ଗନ୍ତବ୍ୟ ସ୍ଥଳ ରେ

ପହଞ୍ଚିବା କେଉଁ ପରି ଶୀଘ୍ର ଆକାତ ରେ  ।

ପ୍ରତି ଦିନ ଏଇ ହ୍ରଦ ରେ ଚାଲେ ଅନେକ ନାଆ

ସଭିଙ୍କୁ ସହାୟ ହୁଅନ୍ତି କାଳିଜାଇ ସେ ମାଆ ।

ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଦେବୀ ସେ ଥାନ୍ତି ଚିଲିକା ମଧ୍ଯ ରେ

ବାଧା ବିଘ୍ନ , ସବୁ ଟଳେ ତାହାଙ୍କ କୃପା ରେ ।