ଦାଉ ସାଧୁଅଛ ଏତେ

ଛାଡ଼ିଦିଅ କାହ୍ନା କାଖର କଳସୀ

ସଅଳ ଘରକୁ ଯିବି ,

ଆଜି ଯଦି ପୁଣି ଉଛୁର ହୋଇବ

କି ଉତ୍ତର ମୁହିଁ ଦେବି !!

ବାଟରେ ଘାଟରେ ଯମୁନା ତୁଠରେ

ତୁମେ ଅଟକାଇ ଦିଅ ,

ନିନ୍ଦା,ଅପବାଦ ସହେ ଯେତେ ସବୁ

ପଥର କରିକି ଦେହ ।

ବୁଝିକି ଅବୁଝା ହୁଅ ତୁମେ କିଆଁ

ପାରେନି ମୁଁ ଜମା ଭାଳି ,

ଯୋଜନାଟି କିବା କରିଅଛ-ମୋତେ

ମାରିବାକୁ ଜାଳି ଜାଳି !!

କେଉଁ ଦୋଷ ଅବା କରିଅଛି କୁହ

ଦାଉ ସାଧୁଅଛ ଏତେ ,

ମନ ଦେଇଅଛି ତୁମକୁ ବୋଲି କି

ପରିଣାମ ଭୋଗେ ସତେ !! 

ତୁମଦେହେ ଯଦି କଳଙ୍କ ଲାଗନ୍ତା

ବୁଝନ୍ତ ମୋହର ଦୁଃଖ ,

ଗୋପ ନଗରୀରେ ଛାତି ଦମ୍ଭକରି

ଦେଖାନ୍ତନି ଆଉ ମୁଖ ।