ଦାନେ ଭଗବାନ

ଏ ସୃଷ୍ଟି ର ସ୍ରଷ୍ଟା ତୁମେ ଜନ୍ମ ଦାତା

ହେ ମୋର ଭାଗ୍ୟ ବିଧାତା

ଅନ୍ନ ବସ୍ତ୍ର ଦାତା ପୁଣି ଜ୍ଞାନ ଦାତା

ମାନ୍ୟତା ପ୍ରଦାନ ଦାତା ।

ଦାନେ ମହାନତା ଭୂଷଣ ହେ ପ୍ରଭୁ

ତୁମ ଦାନରେ ଦୁନିଆ

କେତେ ପ୍ରାଣୀ ଏଠି ଜନ୍ମ ପାଇଛନ୍ତି

ନୂତନତ୍ତ୍ୱ ପାଏ ମାଆ ।

ଅଦ୍ଭୂତପୂର୍ବ ଏ ଆପଣଙ୍କ ସୃଷ୍ଟି

ଭାବିଲେ ମୁଣ୍ଡ ଘୂରୁଛି

ଖାଇ ଖାଇ କିଏ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ହୁଏ

ନଖାଇ କିଏ ମରୁଛି ।

ରତ୍ନ ମଣ୍ଡପ ରେ ବସିଛ ସୁଢଳେ

ଆଡ ଆଖିରେ ତ ଦେଖ

ତୁମ ଭକ୍ତି ପ୍ରେମୀ ଭକ୍ତ ମାନେ ପରା

ଭକ୍ତି ରେ ପାଆନ୍ତି ସୁଖ ।

ଲିଳାମୟ ତୁମ ଲିଳା ଅଗୋଚର

ଲିଳା ପୂରୀତ ଏ ଦେଶ

ପିଣ୍ଡରେ ତ ପ୍ରାଣ ପ୍ରଚେଷ୍ଟା ତୁମର

ଦୃଶ୍ୟ ରେ ତୁମେ ଅଦୃଶ୍ୟ ।

ଯାହା ମୁଁ ଦେଖୁଛି ଯାହା ମୁଁ ଖାଉଛି

ସେ ସବୁ ଅଟେ ତୁମର

ଭକ୍ତି ସଂକୀର୍ତ୍ତିତ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଯେ କରଇ

ଭକ୍ତ ବଶ୍ରଳ ତୁମର ।

ବେଦ ମନ୍ତ୍ର ଧ୍ବନି ପ୍ରିୟ ଆହେ ପ୍ରଭୁ

ଶୁଣିଲେ ପବିତ୍ର ମନ

କର୍ଣ୍ଣେ ଦେବ ଶକ୍ତି ଶୁଣି ବାକୁ ମନ୍ତ୍ର

ତୁମ ନାମ ସଂକିର୍ତ୍ତନ ।

ଯଜ୍ଞକୁଣ୍ଡରେ ମୁଁ ଆହୁତି ଦଉଚି

ମୋ ନେତ୍ରର ଅଶ୍ରୁ ଧାରା

ଭକ୍ତି ରେ ନିର୍ମଳ ଗଙ୍ଗା ଜଳ ସମ

ଅଶ୍ରୁରେ ଭିଜାଏ ଧରା ।

ଯାହା ମୁଁ ଚାହିଁଛି ସବୁ ତ ଦେଇଛ

କୁଣ୍ଠାବୋଧ କରିନାହଁ

ଯାହା ମୁଁ ଦେଖଇ ନୟନ ପୁରାଇ

ସେଇ ଋପେ ତୁମେ ନାହଁ ।

ଆଶା ମୁଁ ବାନ୍ଧିଚି ଦର୍ଶନ ଦିଅ ହେ

ଜଗତ କରତା ପ୍ରଭୁ

ଜୀବ ଜୀବାବେଳେ ତୁମ ଶ୍ରୀ ଦର୍ଶନ

ପାଇ ଆତ୍ମା  ଶାନ୍ତିି ଲଭୁ ।