ଚଉପଦୀ - ଆଜ ଶ୍ରୀ ଗୋଷ୍ଠ ଚନ୍ଦ୍ରମା
ଚଉପଦୀ - ଆଜ ଶ୍ରୀ ଗୋଷ୍ଠ ଚନ୍ଦ୍ରମା
କବି - ଗୋପାଳକୃଷ୍ଣ ପଟ୍ଟନାୟକ
ରାଗ -ଆନନ୍ଦଭୈରବୀ ତାଳ - ଆଦିତାଳ
ଆଜ ଶ୍ରୀ ଗୋଷ୍ଠ ଚନ୍ଦ୍ରମା ସାଜିବା ସଜ
କେବେ ମୁଁ ଦେଖି ନାହିଁ ମା ।
କୋଟି ସ୍ମର ସୁଷମା ।
ନୟନ ସୁଖ ସୀମା ।
ଆହା ସେ ମଧୁରିମା ।
ନାହିଁ ଆଉ ଉପମା । ପଦ ।
ସୁନ୍ଦର ବେଣୀ ବ୍ୟାଳ ।
ରତନସାରେ ମଞ୍ଜୁଳ ।
ଅରାଳ ଶିଖଣ୍ଡଚୂଳ ।
ରାଜିତ ମାଳତୀମାଳ ।
କୁଟିଳ ନୀଳ କୋମଳ ।
ନିଟିଳ ଚୂର୍ଣ୍ଣ କୁନ୍ତଳ ।
ମଣ୍ଡିତ କମଳ କୋଳ ।
ଶିଶୁ ମଧୁବ୍ରତ ଜାଳ । ୧ ।
ମାରଧନୁ ଭୂରୁଲତା ।
ଗୋରଚନା ଚିତା ।
ଚାହିଁଲେ କେଉଁ ବନିତା ।
ରହିବକି ତାର ଚେତା ।
ନାସାର ନୂଆ ମୁକୁତା ।
ହା କୁଣ୍ଡଳ ଆନ୍ଦୋଳିତା ।
ଗଣ୍ଡ ସ୍ଥଳ ସୌଷ୍ଠବତା ।
ଭଲା ଗଢ଼ିଲା ବିଧାତା । ୨ ।
ଥାଉ ଆଉ ଭୂଷାଯାକ ।
କର୍ଣ୍ଣାଂଶେ ମଲ୍ଲୀ ସ୍ତବକ ।
ହୃଦୟର ଗଇରକ ।
ହଜାଇ ଦେଲା ବିବେକ ।
ଅଳି ସହ ବନଶ୍ରକ ।
ହାରାବଳୀର ପଦକ ।
କଟିର ପୀତ ଅଂଶୁକ ।
ସ୍ଥିର ଚପଳା ଝଟକ । ୩ ।
ଛନ୍ଦା ଚରଣ ଯୁଗକୁ ।
ମର୍କତ ଭଜାର୍ଗଳକୁ ।
ବଂଶୀ ନ୍ୟାସ ଅଧରକୁ ।
କି କଳନା ଚିବୁକକୁ ।
କେଣେ ଗଲି ଯମୁନାକୁ ।
ଚାହିଁଲି ନୀପ ମୂଳକୁ ।
ଲଭିଲି ଜଡ଼ ରୂପକୁ ।
ପାସୋରି ଦେଲି ଦେହକୁ । ୪ ।
ଗୋପାଳକୃଷ୍ଣ ଭାଷିଲା ।
ବେଳ ଅବସାନ ହେଲା ।
ଏବେ ଜରତୀ ଡାକିଲା ।
ସମୟ ଆସି ପାହିଲା ।
ବୋଲୁ ସ୍ମରଣା ହୋଇଲା ।
ପୁରକୁ ଯିବା ବୋଇଲା ।
ବେଳେ ପଦଜୁଳି ହେଲା ।
ମନ ଆଉ ନ ଆସିଲା । ୫ ।