STORYMIRROR

suvendu Meher

Abstract

4  

suvendu Meher

Abstract

ଚନ୍ଦ୍ରମଣି

ଚନ୍ଦ୍ରମଣି

1 min
291



ପର୍‌କୁତି ରାନିର୍‌ ପାବ୍‌ଲି ତଲେଁ

ହୁର୍ ହୁରିଆ ଧୁଁକା 

ସେ ଆଏ ତ ଭାବର୍‌ ରଁକା

ଚୁମ୍ବକ୍‌ ବାଗିର୍‌ ଘିଚି ଆନ୍‌ଲା

ବାଘପାଲିଆ ଧୁଁକା ।


ବଉଦୁ ଜନମ୍‌ ରକତ୍‌ ମୁଁଡ଼ା ଟେ

ବାଗ୍‌ବରେ ମାଟ୍‌ ଖାଏଲା

ସେନ ଜ୍ଞାନ୍‌ ତାର୍‌ ଉକିଆ ହେଲା

ତେହେରୁ ବାରିଗାଁ ଶେଷେ ବାଘପାଲି 

ନୁଆଁ ପରିଚୟ ପାଏଲା ।


ଆରେ ମନ୍‌ କଲେ ଯିଏ ଚଢି ପାରୁଥିଲା

ମନ୍‌ ପବ୍‌ନର୍‌ ଯାନ୍‌

ସେ ନୁହେ ସୁରୁ କି ସାନ୍‌

ମରଲା ଚରେଇ ର ଦିହି କେ ଢୁକି

ସେ ଦେଇ ପାରୁଥିଲା ଜୀବନ ।


ମନ୍‌ କଲେ ଇନ ମନ୍‌ କଲେ ସେନ

ସବୁନ ଥିଲେ ସେ ଢୁକି

ସେଟା ଉପର୍‌ ବାଲାର୍‌ ଗହକି

ପୁର୍‌ଲା ବନ୍ଧେ ଯେ ଚାଲି ଚାଲିକରି

ଏକ୍‌ଲା ଯାଉଥିଲା ଲହଁକି ।


ଗୁରୁ କୁର୍‌ପା କଲେ କଲମ୍‌ ଚଲାଲେ

ଲେଖିଗଲେ ଲେଖା ସର୍‌ସା

ବାଲ୍‌କେଲି ଚଉତିଶା

ନାରଦ୍‌ ଗୀତା ଆର୍‌ ହଲିଆ ଗୀତ୍‌ ଯେ

ଉଦ୍ଧବ ଚଉତିଶା ।


କହିଛନ୍ କେତେ ଆତ୍ମଜ୍ଞାନ୍‌ କଥା

ଧ୍ୟାନ୍‌ କରି ପାର୍‌ଲେ ହେଲା

ଶୁନିଛନ୍‌ ତାକର୍‌ ଚେଲା

ନିଜର୍‌ ମନ୍‌ କେ ନିଜେ ଚିହ୍ନି ପାର୍‌ଲେ

ମାହାପୁରୁ ଦର୍ଶନ୍‌ ହେଲା ।


Rate this content
Log in